is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Begijnenhuis De Capproen, nu Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Alexiusbegijnhof
Deze vaststelling is geldig sinds
is deel van de aanduiding als unesco werelderfgoed kernzone Sint-Alexiusbegijnhof
Deze aanduiding is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd monument Sint-Alexiusbegijnhof
Deze bescherming is geldig sinds
is deel van de aanduiding als beschermd cultuurhistorisch landschap Sint-Alexiusbegijnhof: gebouwen en tuinen
Deze bescherming is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Begijnenhuis De Capproen, nu Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën
Deze vaststelling was geldig van tot
is deel van de aanduiding als vastgesteld bouwkundig erfgoed Sint-Alexiusbegijnhof
Deze vaststelling was geldig van tot
Huis zogenaamd De Capproen, nu Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën. Een kleine bestaande woning werd in 1604 verbouwd en samen met de toen nieuw gebouwde woning nummer 40 uitgewerkt als één woning. Ook de woning nummer 41, uitgevoerd door meester metser Marten Marien werd toen gebouwd. De gevel werd in 1614-1615 vernieuwd en in de 19de eeuw aangepast met nieuwe muuropeningen. Tot circa 1900 vormde deze woning één pand met nummer 40.
Enkelhuis van twee traveeën en twee bouwlagen onder zwart pannen zadeldak. Verankerde gewitte bakstenen voorgevel op gepikte plint. 19de-eeuwse rechthoekige vensters op hardstenen dorpels en rechthoekige deur rechts. Groengeschilderde deur met gedeeld bovenlicht en naamplaatje.
Gewitte achtergevel op gepikte plint met uitgebouwde haakse achterkeuken onder lessenaarsdak. Eén behouden houten bolkozijn op de bovenverdieping.
Interieur. Voorkamer met bewaarde 18de-eeuwse schouw met afgeschuinde hoeken en accoladevormig geprofileerd lijstwerk en gepleisterd plafond met zware moerbalken. Keuken met originele waterpomp met gesmeed ijzeren arm. Bovenkamers gescheiden door een houten wand. Enkele behouden originele binnendeuren.
Achter in de tuin, gerenoveerd bakstenen berghok en doorgang naar de vroegere omgrachting.
Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Berlare, Buggenhout, Lebbeke, Waasmunster, Hamme en Zele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 20n, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Verbeeck, Mieke; Duchêne, Helena
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)