Oorspronkelijk samen met nummer 43 opgericht in 1447 als Stickersconvent ook "Veurste convent" genoemd en sinds 1712 ook Sint-Jansconvent. Opgericht door meester Jan de Stickere in "deerste huus van den hove, ter rechter hant als men int beghijnhof compt, streckende bachten tot op dwater". Bestemd voor de opvang van arme meisjes en de voorbereiding tot het begijnenleven. In 1583-1584 door het calvinistisch bestuur verkocht en verhuurd. In 1618-1619 grotendeels gesloopt en vervangen door een nieuw convent. Volgens rekeningen tussen 1626 en 1627 mogelijk verder vernieuwd door meester metser Marten Marien en timmerman Abraham van Calendries. Circa 1660 werd het rechter deel (nummer 43) afgesplitst en als afzonderlijke begijnenwoning verkocht.

Huidig dubbelhuis van vier traveeën, oorspronkelijk één kamer diep, en twee bouwlagen onder zwart pannen zadeldak, met twee getrapte dakvensters. Verankerde gewitte bakstenen voorgevel op gepikte plint. 19de-eeuwse rechthoekige vensters op hardstenen dorpels en rechthoekige groengeschilderde deur met gedeeld bovenlicht en naamplaatje.

Witgeschilderde achtergevel op gepikte plint met links een haaks achterhuis met twee bouwlagen onder zadeldak, mogelijks van 1626-1627. Behouden zandstenen vensteromlijsting met sponning en luikduimen bij het bovenvenster.

Overige aangepaste vensters, onder meer een rondboogvormig bovenvenster in de achtergevel.

Interieur met in de hal nog een arduinen vloer en 19de-eeuwse steektrap met ronde trappaal. Voorkamer met 19de-eeuwse schouw en muurschildering met voorstelling van Sint-Jan de Doper als herdersjongen met het Lam Gods voor een wolk met brandend hart. In het achterhuis geeft een valdeurluik toegang tot de opkamer met originele opgeklampte deur met beslagwerk, rode tegelvloer en 18de-eeuws raam met kleine roedeverdeling. Onder de valdeur geeft een trap toegang tot de kelder met gedrukt tongewelf en vierkant kelderraam.