Dit samenstel van twee bijna dezelfde neoclassicistische burgerwoningen werd gebouwd door aannemers G.J. Van den Berghe en zoon rond 1884. De aannemersfamilie Van den Berghe woonde in de Begijnenvest, een straat in de oude stad die aansluit bij de nieuwe verkaveling van het Zuid. Ze investeerden door de aankoop van een aantal percelen in de Welvaart- en de Tolstraat en bebouwden deze met samenstellen van eenvoudige neoclassicistische burgerhuizen.

Het ensemble is een zeer goed voorbeeld van de standaardbebouwing op het Zuid, bestaande uit rijhuizen van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldaken, met een standaard neoclassicistische lijstgevel. Veel van deze woningen werden in reeksen van twee, drie of vijf gebouwd, wat een ideale manier van bouwen was voor investeerders. Deze woningen kregen een eenvoudige, maar verzorgde gevelafwerking, met een kroonlijst op klossen, hardstenen plint, kordons en doorlopende onderdorpels, regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen die op de verdiepingen in omlijstingen zijn gevat, imitatievoegen op de begane grond.

Opmerkelijk bij 22 zijn de mooie borstweringen op de eerste verdieping; bij nummer 24 zijn deze met panelen gevuld. Het schrijnwerk in ramen en deuren is deels bewaard, met begin-20ste-eeuwse benedenvensters en deur op 24.