Goed "Te Lepelboom", volgens Meuris voor het eerst vermeld in 1487. Het goed zou feodaal afhankelijk zijn geweest van de heerlijkheid van Nieuwenhove. Wellicht verkeerdelijk niet aangeduid op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Op het primitief kadasterplan (circa 1835) bestaat de pachthoeve uit het woonhuis, de schuur, de stal en een klein bijgebouwtje in de tuin. In 1879 laat de familie Balthazes Borluut-Dhoogstraete uit Gent het kleine gebouwtje aanpassen tot bakhuis. Volgens de gegevens van het kadaster laat de Gentse familie de Kerckhove d'Exaerde in 1914 een zwingelarij en stal bouwen, de bestaande stal en schuur worden onderling verbonden met de tussenvleugel, de schuur wordt verlengd en het woonhuis uitgebreid.

Hoeve met losse bestanddelen gelegen rondom een onverhard erf, toegankelijk via een onverharde oprit en een groengeschilderd ijzeren hek. Bestanddelen van verankerde baksteen onder zadeldaken met Vlaamse pannen. In het westen gelegen boerenhuis, mogelijk met 18de-eeuwse kern doch herbouwd in 1914. Eenlaagsvolume met wit beschilderde zijgevel, afgedekt door een zadeldak met Vlaamse pannen en lichte knik; licht getoogde openingen onder meer links van de deur opkamer met voutekelder. Onbeschilderde, quasi gesloten achtergevel met kleine uitbouw. Ten noorden van het boerenhuis, in kern 18de-eeuwse dwarsschuur onder zadeldaken met overstekende dakrand, geflankeerd door twee begin 20ste-eeuwse lagere zijvleugels; dwarsschuur met gedichte doorrit aan de achterzijde, latere rood beschilderde schuifpoort en luchtsleuven in de zijgevels. Deels ingevallen lagere vleugels. Ten zuiden van het woonhuis, stal en zwingelarij uit 1914; verankerde baksteenbouw onder zadeldak met mechanische pannen. Deels overgroeid eind 19de-eeuws bakhuis. Latere bijbouwen in snelbouwbeton.