Rond 1864 wordt aan de westzijde van Polenplein nummer 13, toen bestaande uit twee kleine woningen uit het eind van de 18de of begin van de 19de eeuw, een derde woning (nummer 1) aangebouwd met kleine berging aan de straatzijde, eigendom van de Ardooise landbouwer Preneel Callewaert. In 1902 wordt onder eigenaar Pieter Leyn-Verhelle, landbouwer (later: timmerman) te Ardooie, de opdeling tussen de huisjes gewijzigd waardoor het westelijke huis wordt vergroot. In 1905 wordt het bijgebouw aan straatzijde vernieuwd en verruimd. In 1906 wordt het oostelijke stuk van de woning, door het kadaster als "werkhuis" benoemd, vermoedelijk in dienst genomen als timmermansatelier. In 1913 wordt in opdracht van Pieter en Victoor Leyn aan straatzijde een nieuw atelier opgetrokken (thans omgevormd tot woning nummer 1A).

Nummer 1: Achteruitgelegen roodbakstenen eenlaagsbouw onder zadeldak in mechanische pannen (nok ietwat schuin ten opzichte van de straat, nokverspringing ouder oostdeel). Erfgevel met oudere onderbouw in donkerrode en bovenbouw in lichtrode baksteen, afgeboord met baksteenfries. Deuropening met nieuwe deur, waarboven een dakvenster op halve hoogte met gepunte bebording, met T-raam en fraai houtsnijwerk op de kanten. Rechts van de deur getoogde muuropening met beluikt T-raam, links een vierkante kozijnconstructie met traliewerk. Parallel daarmee staat langs straatzijde een bijgebouw onder zadeldak in Vlaamse pannen, vernieuwde westelijke geveltop.

Nummer 1A: Eenlaags volume in donkerrode baksteenbouw onder zadeldak in Vlaamse pannen (nok parallel met straat). Grijsgeschilderde plint. Straatgevel van vier traveeën met getoogde muuropeningen waarvan de linkse geblindeerd en waarin houten T-ramen met grote roedeverdeling en nieuwe kunststof luiken; voordeur met gedeeld bovenlicht. Zijgevel met dubbele beglaasde deur, afgeschuinde hoek aan zuidzijde. Links een baksteenmuurtje met ijzeren hek, toegang gevend tot het "binnenerf" van nummer 1.