Hoevetje, bestaande uit verbouwde 19de-eeuwse bebouwing op oudere site.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) is op deze plaats bebouwing waarneembaar. Op het primitief plan (1817) komt een tweewoonst voor, eigendom van landbouwer Martin Priem. Ten noorden daarvan wordt in 1845 voor landbouwer Ignatius Priem een huis gebouwd. Vermelding van toponiem "Raeke Hoek". In 1875 is de tweewoonst eigendom van dokter Conrad de Mûelenaere, die ze laat vergroten/herbouwen. In 1954 registreert het kadaster een ingrijpende vergroting/vernieuwing van de noordelijke woning, die wordt verbreed en aan weerszijden verlengd, vermoedelijk de regularisatie van een verbouwing uit het interbellum. Volgens kadaster wordt in het verlengde daarvan ten oosten een landgebouw opgericht (strookt niet met de werkelijke toestand, een haaks landgebouw in donkerrode baksteen).

Hoeve met losstaande gebouwen in donkerrode baksteenbouw onder zadeldaken in mechanische pannen rondom erf in losse verharding. Ten noorden en haaks op de straat een woonhuis van in totaal acht traveeën, met rechthoekige muuropeningen onder witgeschilderde betonlateien, houten schrijnwerk. Twee rechterstaltraveeën met getoogde staldeurtjes. Westgevel met getoogd keldervenster en opkamer. Tegen de erfgevel een gietijzeren pomp op gemetselde basis. Verbouwde achtergevel. Haaks ingebouwd stalvolume ten oosten.