Lage woning, volgens het kadaster gebouwd in 1872 door werkman Franciscus Bossuyt, samen met een achtergelegen landgebouw en "windvlasmolen"; deze kleine staak- of windmolen op torenkot moet zijn vlaszwingelarij laten draaien. In 1876 wordt de "windvlasmolen" volgens het kadaster gereconstrueerd in een "koornwindmolen"; in de literatuur vermeldt men dat de staak- of graanmolen afkomstig is uit Wakken. De molen wordt afgebroken in 1954.
Eénlaagse, verankerde baksteenbouw van vier traveeën op een grijs beschilderde plint en onder een zadeldak bedekt met Vlaamse pannen. Licht getoogde openingen met vernieuwd houtwerk (beluikte vensters). Zijgevel met laadluik ter hoogte van de zolderverdieping.
Kadasterarchief West-Vlaanderen te Brugge, 207: Mutatieschetsen, Sint-Eloois-Vijve, 1873/6, 1877/3, 1954/16.
DENEWET L., Wind- en watermolens om vlas te zwingelen in West-Vlaanderen, in Molinologie, 1997, nr. 7, p. 10.
Bron: VANWALLEGHEM A. & CREYF S. 2010: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Waregem, Deel I: Stad Waregem, Deelgemeente Sint-Eloois-Vijve, Deel II: Deelgemeenten Desselgem en Beveren-Leie, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL45, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanwalleghem, Aagje; Creyf, Silvie Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
