Voormalige, dwars op de weg gelegen kortwoonst, in de volksmond genaamd "Groten Dolfies Huizeke", naar de voormalige bewoner Adolf Haesebrouck. Vermoedelijk begin 17de-eeuwse woning; laatste woning van Beveren-Leie met nog bewaarde sporen van vakwerkbouw.

Historiek

17de eeuw. Volgens het renteboek van 1631 is het perceel reeds bebouwd (vermoedelijk nog niet bebouwd in 1570); de hofstede is in 1631 eigendom van Lieven Vercruijsse. In 1650 wordt de hoeve aangekocht door Passchier Callens. Voor het eerst afgebeeld op de figuratieve kaart van de parochies Desselgem en Beveren, opgemaakt in 1675 door Gudwalus van der Mariën. De dochter van Passchier Callens, die in 1695 trouwt met Pieter de Coster, neemt de hoeve over.

18de eeuw. Vermoedelijk vindt de verstening van de woning plaats in 18de eeuw. Jacobus de Coster is eigenaar van de hoeve tot aan zijn dood, vermoedelijk rond 1761. Op de figuratieve kaart van de Sint-Pietersheerlijkheid, opgemaakt door Joseph de Coster in 1764, weergave van een dwars op de weg gelegen boerenhuis met geïncorporeerd landgebouw. Het landboek van Beveren bij Harelbeke, opgemaakt door J.B. Bouin in 1768, geeft nog een landgebouw weer aan de oostzijde van het erf; in 1768 is de hoeve eigendom van de weduwe en kinderen van Jacobus de Coster (pachter Joseph Opsomere). In 1781 komt wever Jan-Baptist de Coster er zich vestigen (zeker tot 1829).

19de eeuw. Weergave op het primitief kadasterplan (circa 1834) van een tweewoonst, eigendom van Jan en Andries De Koster en bewoond door Jan De Koster. In 1847 is de hoeve bewoond door Regina van Haverbeke, weduwe van Jan-Baptist de Coster. Volgens het kadaster worden in 1889 de twee aanpalende woningen verenigd en gedeeltelijk gereconstrueerd in opdracht van de weduwe van Arthur Haeck uit Harelbeke. In 1897 komt strodekker Pieter Deneve zich in de hoeve vestigen.

20ste eeuw. Na het overlijden van haar ouders, wordt de hoeve vanaf de jaren 1930 bewoond door Oda Deneve, getrouwd met vlaswerker Adolf Haesebrouck. In 1985 aangekocht door Pascal Dejans. Thans in gebruik als dierenhok en bergruimte.

Beschrijving

Dwars op de weg gelegen woning van één bouwlaag en zes traveeën, met aan de straatzijde een geïncorporeerde berging.

Wit beschilderde en verankerde baksteenbouw op een gepekte plint en onder een overkragend, pannen zadeldak. Noordgevel met sporen van vakwerkbouw (vakwerkstijlen). Getoogde vensters onder strek.

Interieur. Volgens literatuur zijn er binnenin de woning ook sporen van vakwerkbouw bewaard, onder meer binnenmuren in vakwerk. Bewaarde moerbalken met gesculpteerde balksleutels; het uiteinde van de moerbalk van de oostkamer is bevestigd aan één van de muurstijlen van de noordgevel met een houten schoor. De woning is volgens de literatuur ingedeeld in een westkamer (voormalig weefkamer) en oostkamer met daartussen de keuken. Moderne schouwmantel tussen de keuken en de oostkamer, ter vervanging van de oorspronkelijke schouw.