Deze eind-19de-eeuwse neoclassicistische burgerwoning behoort tot de standaardbebouwing van het Zuid, namelijk rijwoningen van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak, met een verzorgde, maar gestandaardiseerd afgewerkte neoclassicistische lijstgevel. De gevel is bepleisterd en witgeschilderd, kroonlijst op klossen en modillons, hardstenen plint, kordons en doorlopende onderdorpels, imitatievoegen. Regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen, op de eerste verdieping in omlijstingen met versierde sluitstenen gevat. Accent op de centrale travee door een balkon met ijzeren leuning; ijzeren borstweringen voor de zijvensters op de eerste verdieping. Hetzelfde verfijnde ijzerwerk is ook terug te vinden in de diefijzers van de lage kelderopeningen. Schrijnwerk deels bewaard.