Deze vier verzorgde neoclassicistische woningen vormen door de koppelsgewijze uitwerking van de gevels een homogene rij en getuigen van het oorspronkelijke eind-19de-eeuwse straatbeeld op de Amerikalei. Het gaat om enkelhuizen van drie bouwlagen en drie traveeën onder zadeldaken. De bepleisterde en beschilderde lijstgevels zijn strak geordonneerd door de houten kroonlijsten, rechthoekige muuropeningen, hardstenen kordons en doorlopende onderdorpels, balkons.

De nummers 219 en 223, identieke woningen, werden gebouwd als ensemble met tussenliggend een iets hoger en iets meer versierd huis. De rij is een ontwerp van architect L. Hamaide van 1900 voor rekening van Antoine Hertogs. Goed bewaard stuc- en schrijnwerk bij nummer 223.

De nummers 225 en 227, eveneens identieke woningen, werden circa 1905 gebouwd naar ontwerp van Fr. Reusens voor J.P. Reusens. Deze architect diende vanaf het einde van de 19de eeuw verschillende bouwaanvragen in waarin telkens hetzelfde typeplan, zonder detaillering, werd voorgelegd. De uitwerking van het schrijnwerk in 225 en 227, met roedeverdeling van de ramen en boogfriezen in het bovenlicht van de deuren (deels bewaard), is typisch voor de eerste jaren van de 20ste eeuw.