De woningen nrs. 55 tot 61 vormen een mooie, ononderbroken rij eind-19de-eeuwse neoclassicistische burgerhuizen met verzorgde bepleisterde en beschilderde lijstgevels. De huizenrij is een goede getuige van het oorspronkelijke eind-19de- en begin-20ste-eeuwse straatbeeld langs de Amerikalei.

Nr. 57 is een statige burgerwoning ontworpen in 1882 door architect E. Van Opstal voor Van Meerbeek. Enkelhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder leien mansardedak met een verzorgde lijstgevel, typerend voor het Zuid. De gepleisterde en geschilderde lijstgevel wordt afgeboord door een geprofileerde houten kroonlijst op modillons. Het hardstenen parement van de gelijkvloerse verdieping bezorgt het huis een rijker uitzicht dan de standaard neoclassicistische lijstgevels op het Zuid. Ritmering door kordons en doorlopende vensterdorpels, accentuering van de centrale travee door een hardstenen balkon met balusterleuning en een rond fronton aan het deurvenster op de eerste verdieping. Rechthoekige muuropeningen met schuiframen op gelijkvloerse en T-ramen op bovenverdiepingen, op de verdiepingen in een geprofileerde omlijsting. Vleugeldeur met verfijnd houtwerk, bovenlicht en een hardstenen trede, voetenschraper.

In 1905 wordt door een latere eigenaar Jozef Smits-Wijns, naar ontwerp van architect Jules Dries, een tuinpaviljoen in fantasiestijl opgericht in de hoek van het perceel. Er is niet nagegaan of dit paviljoen nog bewaard is.