Kleine hoeve, bestaande uit eind 19de - begin 20ste-eeuwse gebouwen, op oudere site die minstens opklimt tot het derde kwart van de 18de eeuw.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt bebouwing in de huidige L-vormige opstelling weergegeven, op het primitief kadasterplan (1817) als tweewoonst met westelijk bijgebouw. Rond 1835 eigendom van landbouwer Germanus Vandendriessche. In 1879 registreert het kadaster de vereniging van de twee woningen. Vermoedelijk wordt het bijgebouw tijdens het interbellum herbouwd, pas bij kadaster geregistreerd in 1954.

Woonhuis van vier traveeën in donkerrode baksteenbouw onder pannen zadeldak (nok parallel met straat). Getoogde muuropeningen met vernieuwd schrijnwerk, aanbouw van stalletjes onder lessenaarsdak. Haaks daarop een schuur in lichtrode baksteenbouw onder overkragend zadeldak. Getoogde deuropeningen, houten poort onder dito latei. Zuidelijke zijpuntgevel met rondbogige kapelnis met Heilig Hartbeeld.