Het Dievenmolentje of Weertsmolentje is een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (grondzeiler), gebouwd in 1846.

Tegenover de monding van de Durme in de Schelde werd tussen 1637 en 1658 een eerste korenwindmolen opgetrokken die in 1658 in pacht gehouden werd van het bisdom Gent. Waarschijnlijk in 1667 (Devolutieoorlog) werd deze molen afgebroken. In 1682 verkreeg Adrian Van Bareseel het recht om op de dijk een nieuwe molen op te richten maar deze werd al in 1703-1704 omvergeblazen door een hevige storm. Pas in 1770 richtte men op dezelfde locatie een nieuwe korenwindmolen op, een kleine houten achtkante bovenkruier, bedekt met riet. In 1845 sloot de eigenaar een verzekering af op deze molen en op het molenhuis dat gedeeltelijk in de Scheldedijk was ingebouwd. Amper één jaar later brandde zowel de molen als het molenhuis af en liet de eigenaar, Louis Leemans, beide vervangen door stenen exemplaren. Deze molen draaide tot 1920 wanneer hij ontdaan werd van kap en wieken (houten pestelroeden). Drie jaar later werd ook het bovenste deel van de romp gesloopt. Het onderste deel bleef bewaard met rechthoekige muuropeningen onder houten latei. In 2018-2019 werd de romp afgedekt. De molenstenen aan de overzijde van de straat zijn afkomstig van een andere molen (uit Leest) en werden daar pas eind 20ste eeuw geplaatst. Op de plaats van de molenaarswoning werd in 1993 een nieuw huis gebouwd.

De molen is door verschillende schrijvers als Marie Gevers en Herman Broeckaert beschreven, en ook door heel wat schilders op doek vereeuwigd zoals Romain Steppe, De Vedder, De Bats, Van Strijdonck, Caron en Herman Broeckaert.