Bestaande uit 19de-eeuwse gebouwen op oudere site.

De benaming komt reeds voor in het midden van de 18de eeuw maar de site gaat vermoedelijk nog verder in de tijd terug. De Ferrariskaart (1770-1778) toont twee losstaande volumes vlak bij de Neerwielkestraat. In de Atlas der Buurtwegen (1846) zijn drie parallelle, achter elkaar liggende gebouwen afgebeeld die dwars op de straat staan. Circa 1856 wordt het woonhuis vergroot of heropgebouwd, ook het bestaande schuurstalvolume wordt uitgebreid naar de straat toe.

Verhard erf bereikbaar via het oude, nu doodlopende, tracé van de Oude Heirweg langsheen de in 1970-1980 aangelegde autosnelweg (A17/E403). Twee parallelle volumes met aan noordzijde het eenlaagse, witgeschilderde, deels vernieuwde boerenhuis van zes traveeën onder zadeldak met recente dakvlakvensters (nok loodrecht op de straat, mechanische pannen). Licht getoogde muuropeningen met nieuw schrijnwerk en vensterluiken, dito betegelde onderdorpels. Oostelijke zijgevel met twee vernieuwde zolderramen en twee oculi , aangebouwde garage onder lessenaarsdak, westelijke zijgevel met drie oculi en een jaarsteen "1856". Lang schuurstalvolume in donkerrode baksteen met sterk gewijzigde muuropeningen.