Het goed "Ten Zilverberge", in de volksmond genaamd "den Burgemeesters Hof" of het "Brabanders Hof" naar de familie De Brabandere die anderhalve eeuw op de hoeve heeft gewoond. Gelegen op de hoek met de Dolagestraat, in de as van de Zilverbergstraat. De site klimt met zekerheid op tot de 15de eeuw. De 18de/19de-eeuwse hoevegebouwen zijn circa 2004-2005 grondig gerenoveerd en verfraaid in opdracht van NV Charmette.

Historiek

15de eeuw. Het goed wordt voor het eerst vermeld in 1458 en is in dat jaar eigendom van Jan de Vollere of de Voldere. In 1485 wordt zijn zoon, Pieter de Voldere, vermeld als eigenaar.

16de eeuw. Bernaert de Voldere, zoon van Pieter, komt kort na 1517 in het bezit van het goed. Zijn zoon Pieter de Voldere wordt als eigenaar vermeld in 1539 en 1571. Volgens het Twintigste-Penningkohier bestaat het goed in 1571 uit een boerenhuis, schuur, stalling, bakhuis en poortgebouw. In 1592 wordt het goed "Ten Zilverberge" verkocht aan Joos D'Hulst.

17de eeuw. Het goed wordt voor het eerst weergegeven op de figuratieve kaart van Desselgem, opgemaakt in 1620 door landmeter Lowijs de Bersacques. In 1634 is Lowijs D'Hulst, zoon van Joos, in het bezit van het goed. In 1676 wordt bij het overlijden van Pieter D'Hulst, het goed omschreven als "... een behuijsde hofstede met woonhuijs, schuere, stallen, poorte ende ovenbuer, boomgaert ende fruijtboomen...".

18de eeuw. Op de figuratieve kaart van de Sint-Pietersheerlijkheid, opgemaakt door Joseph de Coster in 1764, wordt het goed omgeven door een vierkante omwalling. Het goed bestaat uit een boerenhuis aan de noordzijde, de schuur en de stallen aan de westzijde, een bakhuis aan de zuidoostzijde en een poortgebouw aan de zuidzijde van het erf. Volgens de literatuur dateren de gelijkvloerse verdieping en de oostelijke helft van de verdieping van het boerenhuis uit het laatste kwart van de 18de eeuw.

19de eeuw. Op de Atlas der Buurtwegen (1844) en de Popp-kaart (1840-1850) is het boerenhuis verbonden met de schuur en is het poortgebouw verdwenen. Rond het midden van de 19de eeuw wordt de westelijke helft van de verdieping van het boerenhuis gerealiseerd, zie sporen van de verhoging in de westelijke zijgevel. In 1843-1845 is het goed eigendom van de kinderen van Joseph D'Hulst en wordt het goed wordt bewoond door de heer Migneau. Rond 1855 komt Henri De Brabandere († 1872) uit Wielsbeke zich vestigen op het goed. Op de kaart van het Militair Cartografisch Instituut (1898) aangeduid als "Ferme Debrabandere".

20ste eeuw. Na het dempen van het oostelijke gedeelte van de omwalling, wordt circa 1900 het wagenhuis opgetrokken aan de oostzijde van het erf. In het begin van de 20ste eeuw wordt het goed nog steeds bewoond door de weduwe van Henri De Brabandere, Febronie Vanderzype. In diezelfde periode worden er lagere aanbouwen tegen de zijgevels van het boerenhuis opgetrokken en wordt een gedeelte van de bijgebouwen ingericht als woning voor het personeel. Rond 1908 neemt Henri De Brabandere de hoeve van zijn grootmoeder over. In 1911 koopt industrieel Leo Bekaert de hoeve van de familie De Brabandere en verpacht het aan de familie De Brabandere.

Vóór 1930-1935 is er een belangrijke roterij aan het goed verbonden met 80 hekkens voor het roten van het ruwe vlas. Een eerste gedeelte van de roterij is gelegen ter hoogte van de hofstede en het tweede wat oostelijker op Schoendale. In 1935 laat men op "Ten Zilverberge" zes betonnen rootkamers bouwen door aannemer Crop uit Meulebeke. In 1936 worden er nog twee rootkamers opgetrokken en ook een zwingelturbine. In 1938 krijgt de warmwaterroterij er nog een dubbele rootkamer bij.

In 1940 wordt het goed een lazaret waar gewonde Duitsers verzorgd worden. Burgemeester Henri De Brabandere (burgemeester van Desselgem van 1921 tot 1946) moest daarop het goed verlaten.

Circa 1950 wordt het bakhuis gesloopt. In 1959 koopt Arthur De Brabandere de hoeve terug van één van de erfgenamen van de familie Bekaert. Vanaf 1970 wordt de watergracht gedempt.

21ste eeuw. Circa 2004-2005 wordt het goed grondig gerenoveerd in opdracht van de bouwonderneming NV Charmette. Thans zetel van "Villas Charmette".

Beschrijving

Voormalige hoeve met sterk gerenoveerde hoevegebouwen gelegen rondom het recent heraanlegde erf. Vermoedelijk 19de-eeuwse erftoegang met ijzeren hek tussen overhoeks geplaatste vierkante, bakstenen pijlers. Tweede toegang aan de westzijde met ijzeren hek tussen twee vierkante, bakstenen pijlers met bolbekroning.

Voormalig 18de-/19de-eeuws boerenhuis aan de noordzijde van het erf. Voormalige tweewoonst bestaande uit twee woningen van het dubbelhuistype. Baksteenbouw van twee bouwlagen en twee maal vijf traveeën (behouden gevelindeling). De woning is sterk gerenoveerd circa 2004-2005, zie vernieuwd gevelparement, pannen zadeldak met klokkenstoel, deuromlijstingen en schrijnwerk Achtergevel met drie opkamertraveeën boven de voutekelder en rechts de grote schouw van de voormalige open haard in de 19de-eeuwse keuken.

Verbouwde, 18de-eeuwse schuur aan de westzijde van het erf, in oorsprong met dubbele dwarsdoorrit. Verankerde baksteenbouw onder een overkragend pannen zadeldak. Het 19de-eeuws dakgebinte met herstellingen uit de 20ste eeuw is mogelijk gerenoveerd circa 2004-2005.

Koestal aan de zuidzijde van het erf, vermoedelijk daterend uit het derde kwart van de 19de eeuw. Verankerde baksteenbouw onder een overkragend pannen zadeldak. Getoogde openingen in bakstenen omlijsting en onder (doorgetrokken) ontlastingsbogen. Mogelijk bewaarde zoldering van bakstenen troggewelfjes tussen stalen liggers.

Wagenhuis aan de oostzijde van het erf. Verankerde baksteenbouw onder een overkragend pannen zadeldak. Erfgevel met behouden gevelindeling doch vernieuwd houtwerk (dakvenster ter vervanging van oorspronkelijk laadluik). Achtergevel met zes aaneengeschakelde, blinde rondbogen (de blinde rondbogen aan de erfzijde verdwenen na de verbouwingswerken in 1948).