August De Rouck (1805-1881) liet achteraan de parochiekerk Sint-Pieters-Banden en Sint-Berlindis, op de terreinen aan Parkstraat, Grotstraat en Gentsesteenweg, het klooster bouwen, dat in 1875 door de zusters van Sint-Franciscus werd betrokken. Van het klooster maakt ook een Lourdesgrot deel uit. August De Rouck was één van de belangrijkste financiers van de bouw van de kerk en woonde in het landhuis op het Domein van Breivelde, tegenover de kerk.
De grot bevindt zich achteraan een smal perceel dat ten noordoosten van de kerk is gelegen en dat door een bakstenen muur van het kerkperceel wordt gescheiden. De grot is een mooi voorbeeld van zogenaamde cementrustiek zoals die werd toegepast aan bedevaartplaatsen.
Het ingangshek in de bakstenen muur is afgezet met rotswerk. Op de begane grond is er een kleine kapel waarvan de wanden en het plafond bekleed zijn met een imitatie van rotswerk en druipstenen en waar een deur naast het altaar tot het klooster toegang geeft. Boven deze kapel is een kunstmatige 'berg' met rotswerk dat grotendeels achter een drukke begroeiing schuil gaat, met een Onze-Lieve-Vrouwebeeld in een nis en ervóór een beeld van een geknielde Bernadette.
Ook de reeds vermelde bakstenen scheidingsmuur en de ingang van de kapel zijn met klimop begroeid. Een haag scheidt de paden die respectievelijk naar de kapel en het Onze-Lieve-Vrouwebeeld erboven leiden.
Bron: Onroerend Erfgoed, digitaal beschermingdossier DO002253, Kerk Sint-Pietersbanden en Berlindis, neogotisch interieur en Lourdesgrot. Auteurs: Van den Bossche, Hedwig Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)