Deze twee neoclassicistische woningen werden samen met het ondertussen verbouwde nummer 18 gebouwd als samenstel van drie identieke woningen. De panden werden in 1901 ontworpen door Rodolphe Frank als opbrengsteigendommen voor Ch. Van Swae-Lavendy.

Het betreft twee panden van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak; nummer 22 werd later met een verdieping verhoogd onder plat dak. De bepleisterde en witgeschilderde lijstgevels volgen de toenmalige standaarden qua indeling en afwerking: houten kroonlijst op klossen, hardstenen plint, kordons en doorlopende onderdorpels, imitatievoegen op begane grond en op de als risaliet uitgewerkte centrale travee, regelmatig geplaatste, rechthoekige muuropeningen die op de verdiepingen in een geprofileerde omlijsting zijn gevat. Centraal op de eerste verdieping, een deurvenster met balkon met een fraaie ijzeren leuning. Schrijnwerk deels bewaard, onder meer de deuren.