De Leopold De Waelplaats wordt gedomineerd door het Museum voor Schone Kunsten, dat de zuidzijde van het plein volledig inneemt. Tegenover het museum bevonden zich twee eclectische ensembles, de ondertussen afgebroken Hippodroom tussen de De Burburestraat en de Museumstraat en de gevelwand ontworpen door architect Guillaume Van Oenen tussen de Museum- en de Verlatstraat. Alle andere bouwpercelen grenzend aan dit museumplein, zijn smalle hoekpercelen, ontstaan door de straalsgewijze aanleg van de straten in beide hoeken van het langwerpige plein. Deze hoekpercelen werden ingenomen door grote neoclassicistische meergezinswoningen met horecagelegenheden op de begane grond. Op de smalle hoek van de Leopold De Waelplaats, de Graaf van Egmont- en de Verlatstraat bijvoorbeeld, is een monumentaal hoekcomplex bestaande uit drie panden aanwezig, gebouwd rond 1902 in opdracht van Henri Sneyers, ontworpen door architect Emile Van Nieuwerburgh. Op de begane grond van dit grote opbrengsteigendom werden ruimtes voorzien voor horeca en winkels.

Statig pand van vier bouwlagen onder hoog zadeldak, dat het volledige hoekperceel tussen de drie straten inneemt, en in feite is samengesteld uit een winkelpand van drie traveeën in de Verlatstraat, een hoekpand Verlatstraat/Leopold De Waelstraat van drie + vier traveeën en een hoekpand Leopold De Waelplaats/Graaf van Egmontstraat van twee + drie traveeën. De homogene indeling en afwerking van de neoclassicistische lijstgevels zorgt voor de ensemblewerking. Bepleisterde en beschilderde lijstgevels die volgens de neoclassicistische standaarden zijn afgewerkt: houten kroonlijst op klossen en modillons, hardstenen plint, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels, bovengevels met regelmatig geplaatste, rechthoekige vensteropeningen. De begane grond is uitgewerkt als handelsgelijkvloers, met grote rondbogige deurvensters in een geblokt parement op de hoek van Verlat- en Leopold De Waelplaats en (oorspronkelijk houten) winkelpuien in de twee andere panden. De gevels werden vervlakt, waardoor de oorspronkelijke stucdecoratie deels verloren ging: entablementen en frontons, imitatievoegen, pilasters, medaillons, meanderfriezen.