Hoekhuis met oorspronkelijke voorgevel in de Hoogstraat voorheen door muurankers gedateerd "Anno 1644". Puntgevel van bak- en zandsteen, twee bouwlagen en drie traveeën onder steil zadeldak (Vlaamse pannen). Storend verbouwde begane grond met gecementeerde winkelpui en huidige toegang in de Peperstraat. Bovenverdieping met behouden kruiskozijnen met hoekblokken en horizontaal aflijnende waterlijsten. Geveltop met kruiskozijn geflankeerd door twee rechthoekige venstertjes; ovale oculus in verweerde zandsteenomlijsting bovenaan. Zandstenen hoekstenen begrenzen de gevel.
De oorspronkelijke zijgevel, met twee behouden 17e-eeuwse traveeën onder zadeldak, en een venster met nog zichtbare zandstenen hoekblokken en voorts vijf traveeën. Onder mansardedak, werd volgens archiefstukken in 1755 verbouwd tot een typische Lodewijk XV-gevel: bepleisterde en geschilderde lijstgevel met centraal driehoekig fronton op rocailleconsoles. Rechthoekige vensters in doorlopende platte banden. Heden is de gevel ontpleisterd en verdeeld in twee panden waarbij de vier linkertraveeën bij het hoekhuis horen en een identiek verbouwde begane grond vertonen. Ook de ordonnantie van de drie rechtertraveeën werd gewijzigd. Rechthoekige bovenvensters op arduinen lekdrempels. Een hoofdgestel met gelede architraaf, fries en kroonlijst, op de middentravee verkropt en voorzien van een driehoekig fronton met rocailles en ronde oculus. Geknikt zadeldak (leien, pannen) met zijaandak met muurvlechtingen.
Stadsarchief Gent, Oud Archief, reeks 535, bundel 232, nummer 15.
Bron: BOGAERT C., LANCLUS K. & VERBEECK M. met medewerking van LINTERS A. 1979: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Gent, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 4nb Zuid-West, Brussel - Gent. Auteurs: Bogaert, Chris; Lanclus, Kathleen; Verbeeck, Mieke Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
Ondanks verschillende aanpassingen heeft dit pand toch nog voldoende erfgoedwaarde omwille van de oude kern en de herkenbaarheid van het oorspronkelijke ensemble.