Deze hoge neoclassicistische burgerwoning werd gebouwd rond 1899 voor rekening van A. Mennen naar een ontwerp van architect Edm. Van Waeterschoot.

De statige woning telt drie traveeën en drie bouwlagen op hoog souterrain, onder zadeldak. Klassieke, maar zeer verzorgde afwerking van de lijstgevel, met kroonlijst op klossen, hardstenen plint met rechthoekige betraliede keldervensters, kordonlijsten en doorlopende onderdorpels, imitatiebossage die reliëf geeft aan het parement, rechthoekige muuropeningen in omlijstingen met zware sleutel en op de begane ook versierd met diamantkoppen. De twee centrale balkons zijn opvallende elementen in de gevel, zowel het kleine ronde balkon boven, als het balkon op de eerste verdieping, zijn zeer elegant uitgewerkt, met ijzeren leuningen. Het schrijnwerk van ramen en deur is bewaard; bij elke vensteropening een eenvoudige ijzeren borstwering. Verzorgde bakstenen achtergevel met balkon op de eerste verdieping.

Het bouwdossier bevat een plattegrond en een doorsnede, waaruit valt op te maken dat de woning een klassieke enkelhuisindeling kent, met links een gang met trappenhuis, rechts telkens een enfilade van kamers, op de begane grond met keuken, op de bel-etage met veranda aan tuinzijde.