Deze twee neorenaissance woningen werden samen met het ondertussen verbouwde huis op nummer 25 in 1879 ontworpen door architect E. Leclef voor de Société Anonyme du Sud. In hetzelfde bouwdossier werd ook de bouw van het tegenover gelegen neoclassicistische samenstel op nummers 38-42 aangevraagd.

In 1878 nam de Société Anonyme du Sud het initiatief om voor eigen rekening 51 modelburgerwoningen te laten bouwen in de straten gelegen rond de Marnixplaats, namelijk de Geuzenstraat, de De Vrièrestraat, de Verbondstraat, de Scheldestraat, de Tolstraat en de Vrijheidstraat. Dit om de verkoop van de nog grotendeels lege percelen te promoten en tevens om woningen te bouwen in de stijl die de maatschappij voorop stelde voor het Zuid. Hiervoor werkte de maatschappij samen met een reeks aannemers en architecten, die in ruil voor de opdracht moesten investeren in de aankoop van de gronden. In de gekozen straten werden aan elke zijde van de straat drie centrale percelen voorzien voor de bouw van deze modelwoningen. Typerend aan de samenstellen is dat de centrale woning telkens een iets hogere kroonlijsthoogte heeft en dat er wordt afgewisseld tussen bakstenen en bepleisterde gevelparementen, om zoveel mogelijk te vermijden dat men de indruk kreeg dat het seriebouw betrof.

E. Leclef diende in dit kader in 1879 een bouwaanvraag in voor twee sets van drie woningen in de Vrijheidstraat. Het zijn burgerhuizen van drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldaken met lijstgevels; nummer 23 werd later met één bouwlaag verhoogd. De huizen kregen een bakstenen parement in neorenaissancestijl, terwijl de woningen aan de overkant een vrij standaard neoclassicistische gevelafwerking kregen.

De woningen op nummers 21 en 23 zijn getypeerd door een rood bakstenen parement met brede natuurstenen speklagen. Natuursteen wordt ook gebruikt voor de omlijsting van de rechthoekige muuropeningen en voor de kordonlijsten. De centrale woning op nummer 25 is het rijkste afgewerkt, met een ijzeren balkon op natuurstenen consoles met wortelmotieven in de centrale travee, ijzeren borstweringen aan de bovenvensters en opvallende rondbogige keldervensters in een bak- en natuurstenen plint. Schrijnwerk bewaard bij nummer 23.