Op de hoek van de Waalsekaai en de Visserskaai is een eind-19de-eeuws neoclassicistisch hoekcomplex aanwezig. Een bouwdossier werd niet gevonden voor deze panden. Qua opzet en bouwstijl beantwoordt dit ensemble aan de architecturale standaarden van het Zuid, waar voor hoekpercelen vaak voor dit soort gebouwen werd gekozen, namelijk een ensemble van een drietal woningen met in het hoekgebouw op de begane grond een café en op de verdiepingen en in de flankerende panden appartementen. Typerend is tevens de keuze voor een conventionele neoclassicistische stijl. Op de Waalse- en Vlaamsekaai is deze bouwstijl minder vertegenwoordigd; voor deze kaaien werd doorgaans voorkeur gegeven aan een meer kleurrijke eclectische stijl met elementen uit de neo-Vlaamse renaissance of de art nouveau.

Het complex telt drie woningen van vier bouwlagen onder laag zadeldak. Het hoekgebouw telt twee traveeën op de Waalsekaai, een afgeschuinde hoektravee en drie ongelijke traveeën op de Visserskaai. De twee flankerende meergezinswoningen tellen twee traveeën. Eenheid wordt gecreëerd door doorlopende kroonlijst, kordonlijsten en onderdorpels. Bepleisterde en geschilderde gevels op hardstenen plint; rechthoekige muuropeningen die op de verdiepingen in omlijstingen zijn gevat; sierelementen zoals een gebogen fronton en een balkon met ijzeren leuning in de hoektravee, geprofileerde borstweringen, accenten door pilasters. Op de begane grond is op de hoek de originele houten pui bewaard bij de twee vensteropeningen.