Deze opvallende, hoge woning in neo-Vlaamserenaissance-stijl werd rond 1880 gebouwd in opdracht van weduwe Matthyssens-Van Lamoen naar ontwerp van architect en landmeter Georges Matthyssens, die de woning ook signeerde op de sokkel. Dit is de enige woning op de Vlaamsekaai die werd gesigneerd door de architect; ook de steenhouwer die de opvallende ornamentiek leverde, liet zijn signatuur op de sokkel achter: "FR. BIRON TAILLEUR DE PIERRES BERCHEM ANVERS". Georges Matthyssens kan nog met zes andere panden op de Vlaamsekaai als ontwerper worden verbonden. Een ervan liet hij voor eigen rekening bouwen. Vijf andere woningen, waaronder dit pand, werden voor opdrachtgevers met dezelfde familienaam gebouwd, vermoedelijk verwanten.
Het is een meergezinswoning met een handelsgelijkvloers, hier afgewerkt met een zeer fraai vormgegeven winkel- of cafépui. Deze functie past op de Vlaamsekaai, waar de meeste panden ofwel met een opslag- en werkplaats, ofwel met een café op de begane grond, inspelen op de aanwezigheid van de Schippersdokken. In tegenstelling tot de meeste panden, heeft deze woning geen achterliggende paardenstal of opslagplaats. De woning telt twee traveeën en vier een halve bouwlagen onder laag zadeldak, waarmee ze een stuk boven de belendende panden uit steekt. De lijstgevel met houten kroonlijst op klossen, kreeg een bak- en natuurstenen parement met rijke, grillige vormgeving geput uit de neo-Vlaamse renaissance. Rijkelijk gebruik van natuursteen voor de volledige winkelpui op de begane grond, negkettingen die de gevel aflijnen, balkons en zware omlijsting van de vensteropeningen. De prachtige natuurstenen, segmentbogige winkelpui omvat een dieper liggende houten etalage met twee flankerende deuren. De pui is afgewerkt met zware neorenaissance ornamenten: wortelmotieven en sierankers in de zijpilasters, diamantkoppen op de brede boog. De bovengevel is ingedeeld met kordons en bevat per bouwlaag tussen gekoppelde, rechthoekige of segmentbogige vensteropeningen in een zware natuurstenen omlijsting met imitatienegblokken. Op de derde bouwlaag een breed balkon op zware consoles. De tweede bouwlaag is uitgewerkt als een tussenverdieping, net als de bovenverdieping, waar een breed rechthoekig venster met zijpilasters en tandlijst de gevel afsluit.
- Stadsarchief Antwerpen, bouwdossier 1880#352.
- PRIMS L. & DE MEYER R. 1993: Het Zuid (Antwerpen 1875-1890). Architectuur & maatschappij, Antwerpen, 133.