Op het smalle hoekperceel van de Waalsekaai en de Leuvenstraat staat een rood bakstenen gebouw dat opvalt door zijn afgeronde, zeer smalle hoekafwerking. Daarmee is het een 'landmark' op de Waalsekaai.

Dit pand werd samen met de twee belendende winkelpanden gebouwd rond 1893 voor rekening van Albert Thys. Het bouwdossier voor dit pand werd ingediend in 1893 door architect Emile Thielens die een ontwerp maakte voor "trois maisons sur le terrain sis à l’angle du Quai Wallon et de la route au chemin de fer". Uit de bouwaanvraag blijkt dat de drie panden bedoeld waren als opbrengsteigendom en werden ingedeeld in appartementen. De panden nummers 21 en 22 kregen een handelsgelijkvloers met houten puien. Het hoekpand had oorspronkelijk in de hoektravee en de drie traveeën daarnaast deurvensters, wat er wellicht op wijst dat hier ook een handelsruimte was voorzien.

De drie panden tellen vier bouwlagen onder lage zadeldaken en zijn opgetrokken in rode baksteen, in een sobere neotraditionele stijl. Het opvallende smalle hoekpand telt vijf traveeën met een als ronde toren uitgewerkte hoektravee. De voorgevel aan de Waalsekaai is afgewerkt met een houten kroonlijst op klossen, een hardstenen plint, natuurstenen speklagen en doorlopende onderdorpels, rechthoekige muuropeningen onder natuurstenen latei met bakstenen ontlastingsboog waarin natuurstenen hoek- en sluitstenen, gekrulde sierankers. Het pand heeft een deuropening in de afgeronde hoek en een tweede deuropening in de uiterst rechtse travee aan de Waalsekaai. De achtergevel, zijde Leuvenstraat, is vrij gesloten en functioneel uitgevoerd, met een rood bakstenen parement zonder decoratieve afwerking, en een aantal segmentbogige vensteropeningen.

De twee aansluitende woonwinkelpanden tellen beide twee traveeën; de panden hebben een iets lagere kroonlijsthoogte dan het hoekpand. Ze kregen een gelijkaardige gevelafwerking als het hoekpand, met hetzelfde materiaalgebruik, sierankers en vensteropeningen. Op de begane grond zijn hier echter fraaie, gaaf bewaarde puien voorzien, met een centraal etalagevenster geflankeerd door twee deuropeningen, gevat onder dezelfde puilijst. Een deur leidt naar het café, de andere deur geeft uit op de traphal voor de appartementen op de verdiepingen. Tussen deuren en vensters zijn telkens hardstenen tussenstijlen voorzien met een neorenaissance uitvoering: wortelmotieven, gecanneleerde pilasters.