Georiënteerde parochiekerk toegewijd aan Sint-Elooi. Een nieuwe parochie wordt opgericht in 1938.

Historiek. De familie Claeys stelt een magazijn van de fietsenfabriek (langs de Remi Claeysstraat) als noodkerk ter beschikking. De eerste pastoor is Michiel Staelens. Op een terrein van baron de Crombrugghe wordt de bouw van een parochiekerk gepland, architect Antoine Dugardyn (Brugge) maakt in 1939 een ontwerp in neoromaanse stijl. Door de geringe belangstelling van de verschillende overheden wordt de bouw, samen met het project tot ontwikkeling van een nieuwe woonwijk, tot na de Tweede Wereldoorlog uitgesteld.

De provincie keurt pas in 1947 het voorontwerp voor de bouw van de kerk goed. Maar met de bouw zelf wordt alsnog niet gestart. Ondertussen wordt de begraafplaats (zie Hoge Vautestraat) alvast in 1949 aangelegd en gewijd. De bestaande noodkerk moet wijken voor de uitbreiding van de firma Claeys. Een tweede noodkerk wordt vanaf 15 oktober 1950 ondergebracht op de begane grond van de jongensschool (zie nr. 25). De gemeente wil voor de bouw van de nieuwe kerk een prijsvraag uitschrijven. Architect Dugardyn echter eist in 1954 schadevergoeding wegens het stopzetten van de eerder aan hem toegewezen opdracht. Daarop laat de gemeente de prijsvraag varen en wordt de bouw van de kerk in 1959 volgens de plannen van architect Dugardyn aangevat. Aannemer is Camiel Van Eenoo uit Torhout. Eindelijk kan, 22 jaar na de stichting van de parochie, in 1960 de kerk worden gewijd.

Beschrijving. Georiënteerde zaalkerk in roze baksteen onder hoog zadeldak (leien) met koor, klokkentoren op de noordwesthoek en sacristie tegen het zuidkoor. De kerk, gebouwd in 1959, wijkt af van de plannen van 1939 en 1954. De kerk ligt ten oosten van een ruim plein met waaiervormige aanleg (begin 2000) in grijze en roze kasseien, enkele metalen banken en aanplant van jonge bomen. Het plein wordt omgeven door grasperken. Rond de kerk liggen plantsoenen, afgeboord met hagen, parking aan de zuidkant.

Eigentijdse interpretatie van traditionele architectuur in een versoberde, neogotische stijl met gebruik van de spitsboog en steunberen. Westgevel met uitgebouwd portaal onder leien zadeldak en aan de noordkant geflankeerd door een aan drie zijden vrijstaande klokkentoren. Ingangspoort met twee vleugels in een brede, geprofileerde spitsboog. Erboven een beeld van Sint-Elooi op sokkel en onder baldakijn. De eenvoudige westgevel wordt boven het portaal doorbroken door een vijflichtvensters en naast het portaal door een tweelichtvenster. Beide puntgevels van portaal en westgevel worden bekroond door een kruis in blauwe hardsteen. Vierkante klokkentoren, aan de vier zijden opengewerkt door drie gekoppelde spitsboogopeningen met galmgaten en erboven een uurwerk. Eenvoudige sokkel met drielichtvenster aan de noordzijde. De kegelvormige spits is met leien bedekt. Noord- en zuidgevels geritmeerd door drielichtvensters tussen verjongende steunberen. Zijportaal aan de zuidkant gelijkaardig aan dat van de westgevel. Het koor met vlakke afsluiting wordt geflankeerd door de sacristie (aan zuidzijde) en de (voormalige) doopkapel (aan noordzijde).

Interieur. Eenvoudige plattegrond, schip van acht traveeën en koor met vlakke apsis. Zaalkerk over de hele breedte overspannen door een spits tongewelf. De gordelbogen lopen door tot in de vensterzone. Witbepleisterde muren, houten lambrisering en vloer met zwarte tegels, het centrale gangpad wordt afgezoomd door witmarmeren tegels. Vensters met glas in lood, gekleurd glas met overwegend gele tinten, in het centrale venster van de drielichten is telkens een afbeelding van een heilige. Voorts sober aangeklede ruimte met achteraan twee houten biechtstoelen en houten paneeldeuren. In het koor een houten, achthoekig altaar uitgewerkt als tafel op achthoekige poten. Doopvont vooraan in het schip aan zuidzijde, met erboven een beeld van de Heilige Eligius. Ertegenover aan noordzijde een beeld van Moeder met Kind op een marmeren sokkel. Doksaal met orgel gebouwd door de orgelbouwer Loncke, het orgel wordt ingewijd op 13 juni 1982.