Eenvoudige, neoclassicistische rijwoning gebouwd voor juffrouw Vernay naar een ontwerp van Florent Verbraeken van 1894. Dergelijke woningen vormen de basisbebouwing in de Cuylitsstraat, die zeker aan onpare kant getypeerd wordt door de gave gevelrijen met eind-19de-eeuwse stadswoningen en burgerhuizen van twee tot drie traveeën en twee tot drie bouwlagen met eenvoudige neoclassicistische lijstgevels. De woningen van nummers 7 tot 13 vormen zo'n gevelrij. De erfgoedwaarde van dit type woningen ligt in het feit dat ze samen voor een homogeen straatbeeld zorgen van witte, neoclassicistische lijstgevels, wat uitstekend tot zijn recht komt in het strakke, geometrische stratenpatroon. Mooie elementen van deze woning zijn de rechthoekige vleugeldeur, het balkon met gietijzeren leuning op consoles op de tweede bouwlaag, het verzorgde stucwerk met onder meer pilasters tussen de traveeën en versierde borstweringen.