Deze neoclassicistische eenheidsbebouwing van vijf stadswoningen, is een typerend voorbeeld van de reeksbouw die op het Zuid werd gerealiseerd door investeerders. Meestal kozen zij voor de bouw van samenstellen van twee tot vijf woningen, met identieke of licht van elkaar verschillende neoclassicistische façades.

Deze woningen tellen drie traveeën en twee bouwlagen onder leien zadeldaken, met telkens een centraal dakvenster met driehoekig fronton. De centrale woning (47) kreeg een nieuw parement met gevelstenen en gewijzigde muuropeningen, wat het karakter van de woning heeft geschaad. Bij de andere woningen is de originele indeling en afwerking bewaard: houtenkroonlijst op modillons en klossen met een tandfries, hardstenen plint, bepleisterde en witgeschilderd parement met imitatievoegen op de begane grond, kordonlijst en doorlopende onderdorpels, rechthoekige muuropeningen die op de verdiepingen in omlijstingen met gedecoreerde sluitstukken zijn gevat, accent op de centrale travee met een balkon met fijne ijzeren leuning. Nummer 43 heeft een vervlakte bepleistering, nummers 45 en 49 zijn gaaf bewaard, inclusief deels bewaard schrijnwerk, bij nummer 51 zijn houten rolluiken in rolluikkasten bewaard op de verdieping. Er werd geen bouwaanvraag terug gevonden voor dit ensemble.