In een straatbeeld dat zeer sterk verstoord is door nieuwbouw en verbouwingen, vormt deze rij van drie vrij gaaf bewaarde eind-19de-eeuwse neoclassicistische meergezinswoningen een goede getuige van de originele rijbebouwing. De Montignystraat werd eind 19de en begin 20ste eeuw volgebouwd met panden die vaak op de begane grond een winkel, café of opslagplaats hadden en op de verdiepingen appartementen. Dit type bebouwing is kenmerkend voor de drukke verbindingsassen op het Zuid, waar de Montignystraat er één van is. De standaardbebouwing telt drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak, met een neoclassicistische lijstgevel.

Deze drie woningen beantwoorden aan deze standaardkenmerken, met uitzondering van de toegevoegde vierde bouwlaag voor nummer 10. De bepleisterde en witgeschilderde lijstgevels kregen een kroonlijst op klossen of modillons, een hardstenen plint, imitatievoegen op de begane grond, kordons en doorlopende onderdorpels, regelmatig geplaatste rechthoekige muuropeningen die op de verdiepingen in een omlijsting zijn gevat. De afwerking van de drie huizen is sterk gelijkend. Nummers 10 en 12 werden als samenstel gebouwd, met identieke decoraties voor de sluitstenen van de vensters en muurvelden. Nummer 8 kreeg eveneens gedecoreerde sluitstukken en een balkon met ijzeren balustrade. Recente winkelpui voor nummer 10; begane grond van 8 en 12 bewaard met twee vensters en een deur.