Betonnen kazematten, restanten van de versterking, door de Duitse bezetter opgetrokken rond de abdij van Zevenkerken (zie Brugge, Sint-Andries) tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Gedurende de oorlog huisvest de abdij aanvankelijk een veldhospitaal, maar in 1942 geeft de Duitse bezetter het bevel de gebouwen te ontruimen en nemen ze in beslag om er de 'Organisation Todt', die onder meer belast is met de uitbouw van de Atlantikwall, onder te brengen. De daken van de abdij worden met rode kruisen beschilderd om de indruk van een hospitaal te wekken. Hiernaast wordt de omgeving van de abdij versterkt, onder meer met twee bunkers in de tuin, en betonnen kazematten, onderling verbonden via loopgraven, rond de muren van de abdij. Langs de Abdijhoek, op grondgebied van Loppem zijn twee dergelijke kazematten bewaard. Ronde uitbouwen met rechthoekige schietgaten.
DHONDT A., Mijn verhaal (deel II), in Zilleghem. Handelingen van de Kring voor heemkunde en geschiedenis Pastoor Ronse, jg. 27, nr. 2, 2006, p. 43-57.
PAPEIANS DE MORCHOVEN C., De Sint-Andriesabdij Zevenkerken. II: Nieuwe uitdagingen voor dom Théodore Nève. 1912-1963, Tielt, 2002, p. 253-263.
Bron: VAN VLAENDEREN P. & VRANCKX M. 2010: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Zedelgem met deelgemeenten Aartrijke, Loppem en Veldegem, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL47, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Van Vlaenderen, Patricia; Vranckx, Martien Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
