Historische hoeve zogenaamd "Evershof" of "Everhooft", oorspronkelijk met opperhof en neerhof.

Achterin en laag gelegen hoeve, omringd door hooi- en graslanden en aan westzijde toegankelijk via een deels verharde eikendreef met smeedijzeren hekken gevat in bakstenen pijlers. Het erf paalt ten oosten aan het kasteelpark van het "Kasteel van Loppem".

Historiek. Vermeldingen klimmen op tot 1390, wanneer de hofstede eigendom is van Jan van Beernem. In de 15de eeuw hoort bij de hoeve een visvijver. In 1505 worden hoeve en bijhorende landerijen, samen met een andere hofstede aangekocht door de Eekhoutabdij te Brugge. In 1630 beschreven als "de hofstede metten upperhove ende nederhove". Van het boerenhuis ten noordoosten van het erf zou het opkamergedeelte het oudste zijn en tenminste opklimmen tot de 17de eeuw. Het lagere gedeelte zou in de 18de eeuw aangebouwd zijn. Opvallend afwezig op de Ferrariskaart (1770-1778). In 1796 wordt de hoeve als zwart goed openbaar verkocht. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) en op de Atlas der Buurtwegen (1845) te zien met dubbele omwalling (rond binnen driehoekig) van het opperhof ten noordoosten van de huidige bebouwing.

De huidige hoeve bevindt zich op het neerhof, voorheen vermoedelijk eveneens omwald, deze omwalling zou naar verluidt in de jaren 1970 zijn gedempt. De configuratie van de gebouwen op beide kaarten komt grosso modo overeen zie huidig. In 1907 wordt aan het woonhuis een haakse aanbouw toegevoegd. Stal en dwarsschuur met 19de-eeuws uitzicht (tweede helft), maar beide afgebeeld op het primitief kadasterplan. Het dak van de dwarsschuur wordt hersteld in 1946, na beschadigingen opgelopen in de Tweede Wereldoorlog.

Beschrijving. Losse bestanddelen in U-vorm opgesteld rond een ruim gekasseid en begraasd erf. Boerenhuis aan de noordoostzijde met hoog opkamergedeelte links en een lager deel rechts, laatst genoemde oorspronkelijk met vier traveeën maar nu teruggebracht tot drie zie bouwsporen. Witbeschilderde, verankerde baksteen boven een gepekte plint onder zadeldaken met ongelijke nokhoogte (Vlaamse pannen). Brede dakranden steunend op houten klossen waaronder resten van een aflijnende muizentandlijst. Getoogde en beluikte vensters bij het rechterdeel, gedeeltelijk bewaard schrijnwerk met grote roedeverdeling. Bij de opkamer vernieuwde vensters onder betonnen latei. Lage deur geflankeerd door smal getralied venster, beide met afgeschuinde dagkanten. Linkerzijgevel met rechthoekige kelderopening en zoldervenster, sporen van oudere openingen. Recentere rechter zijgevel met gekoppeld venster. Achteraan een lagere dwarsvleugel van 1907 in bruine, verankerde baksteen onder zadeldak (Vlaamse pannen). Gekasseide stoep.

Interieur. Eenbeukige kelder onder tongewelf. Bewaarde balklagen met geprofileerde balksleutels. Enkele eenvoudige schouwen met geprofileerde, houten schouwbalken. Haard in gesinterde baksteen in de woonkamer. Trap naar de opkamer deels in witte zandsteen, deels in hout. De schouw in de opkamer is eventueel uit de 17de eeuw. Voorts enkele bewaarde deuren.

Monumentale dwarsschuur aan de westkant in rode, verankerde baksteen onder zadeldak (Vlaamse pannen), rechthoekige poorten en asemspleten.

Stalling ten zuiden in bruine, verankerde baksteen onder zadeldak (Vlaamse pannen), tweede helft van de 19de eeuw. Rechthoekige muuropeningen onder witbeschilderde strekken. Aan erfzijde met spoor van een rondboogopening, tegen de achtergevel een kleine steunbeer. Vóór de stalling staat een betonnen hondenhok onder gegolfd dak.