Beschrijving gebaseerd op foto's van 1996. Opgenomen door de gemeente Zedelgem op de lijst van het erfgoed op haar grondgebied. De hoeve "De Rode Poort" is in de Landschapsatlas (versie 1.0, AROHM 2001) opgenomen als puntrelict binnen de ankerplaats "Kasteel van Loppem en hof van Breda".

Neerhof van het kasteel Breda, op de Ferrariskaart (1770-1778) afgebeeld als "Chateau Roode Poort". Het kasteel gaat vermoedelijk terug tot de 13de eeuw, wanneer het bewoond wordt door de familie van Aertrycke. Het neerhof wordt voor het eerst vermeld in 1460. Omstreeks 1580 is er sprake van "tgoet ten casteele". De naam "Breda" zou op het einde van de 16de eeuw aan het kasteel gegeven zijn door op het kasteel gelegerde Spaanse huurlingen, als verwijzing naar de Nederlandse stad Breda, kort daarvoor veroverd op de geuzen. Het is niet duidelijk of er een grond van waarheid in dit verhaal schuilt en of "Breda" überhaupt de historische naam van deze site is.

Kasteel en hoeve worden afgebeeld in A. Sanderus' "Flandria Illustrata" (1640-1644). Op de gravure is te zien dat het geheel ligt binnen een dubbele omwalling. De ruimte tussen beide wallen is ingenomen door een boomgaard. De waterburcht ligt ten oosten van het neerhof en is toegankelijk via een houten brug. Het neerhof zelf is toegankelijk via een stenen brug en een imposant bakstenen poortgebouw met dubbele poort en twee getrapte dakkapellen. De gebouwen zijn gegroepeerd rond een begraasd erf. Rond het erf bevinden zich aan noordzijde een bakstenen woonhuis en een dwarsschuur, vermoedelijk in vakwerkbouw, ten westen het poortgebouw en een bakstenen stal, ten zuiden nog een dwarsschuur in vakwerkbouw en een klein bijgebouwtje. Ten zuiden van de bebouwing is een formele tuin afgebeeld.

Op de Ferrariskaart is de bebouwing enigszins gewijzigd. Het langgestrekte woonhuis neemt nu nagenoeg geheel de noordzijde van het erf in en met links ervan een klein gebouwtje. Het poortgebouw is verdwenen, alsook de dwarsschuur ten zuiden van het erf. Ten oosten en ten westen van het erf bevinden zich twee parallelle bijgebouwen. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) en op de Atlas der Buurtwegen (1845) is een gelijkaardige situatie afgebeeld.

Heden met woonhuis met 18de-eeuws uitzicht met aangebouwd schuurstalvolume, daterend van "1727" zie gevelsteen, en achteraan versterkt met steunberen. Woonhuis en schuurstalvolume aan weerszijden afgewerkt met aandaken. Rechts van het schuurstalvolume is circa 1900 nog een wagenkot aangebouwd. Ten oosten en ten westen van het erf bevinden zich twee stallen, vermoedelijk in kern opklimmend tot voor de opmaak van de Ferrariskaart en tegenwoordig uitgebreid met verschillende aangebouwde volumes. Tussen beide stallen scheidt een bakstenen muur met in het midden een poortje het erf af van de voormalige formele tuin (moestuin?), die volledig is ommuurd.