Zogenaamd "BOURGOGNE LEENHOF" (zie naambord). Hoeve bestaande uit losse bestanddelen gegroepeerd rondom een heraangelegd erf. Aan de straat voorzien van twee bakstenen erfpijlers met een piramidale bekroning en een smeedijzeren hekken.

Historiek

In het Manscepebouc van Eernegem omschreven als: "3 ghemeten 1 lijn 10 roeden lants ende alles de mote opperhove ende nederhove met alle de synghelen ende walgrachten". Als omwalde site met opper- en neerhofsituatie weergegeven op de Grote Kaart van het Brugse Vrije door van Pieter Pourbus (1571), gekopieerd door Pieter Claeissens (1601). Op deze site stonden verschillende gebouwen. Het hoofdvolume telde twee bouwlagen en had vermoedelijk een traptoren. De overige gebouwen zijn telkens volumes van één bouwlaag.

Een gelijkaardige weergave van de site is terug te vinden op de kaart van Ferraris (1770-1778). Op deze kaart wordt een L-vormig volume binnen een omwalling weergegeven. Ten zuiden van deze omwalling worden vier losse bestanddelen weergegeven.

Op het primitief plan van circa 1835 aangeduid met de naam "ferme Bourgogne". De opper- en neerhofsituatie is nog duidelijk afleesbaar. Op het opperhof bevindt zich een volume op onregelmatige plattegrond, met ten noorden ervan een boomgaard, ten oosten van de omwalling bevond zich een tuin. De eigenaars van de site waren de zussen Pecsteen uit Brugge. Buiten de omwalling op het zogenaamd neerhof bevonden zich twee gebouwen op rechthoekige plattegrond.

In 1863 worden twee gebouwen afgebroken die zich buiten de omwalling bevinden. Ze worden vervangen door een imposante stal in opdracht van de echtgenoot van Karolus de Schietere de Loppem-Pecsteen.

Volgens het kadaster wordt door de toenmalige eigenaar Karolus Deschietere de Loppem-Pecsteen, eigenaar uit Brugge, in 1871 de omwalling verwijderd. Het woonhuis wordt ook verbouwd.

In 1940 wordt tegenaan het woonhuis een dwarse vleugel gebouwd.

Beschrijving

Woonhuis. Fasegewijs tot stand gekomen volume op een onregelmatige plattegrond. Oudste volume van twee bouwlagen + kelderverdieping, onder een zadeldak bedekt met Vlaamse pannen gevat tussen twee trapgevels voorzien van een topstuk. Gaat zeker terug tot de 17de eeuw, maar is wellicht ouder. Verankerde roodbakstenen constructie, deels voorzien van een cementering en deels beschilderd, boven een gepekte plint. Bijna blinde westgevel opengewerkt met een rechthoekig keldervenster.

De zuidgevel is opengewerkt met een rechthoekige staldeur voorzien van restanten van de spitsboogvormige blindnis van het oorspronkelijke keldervenster. Op de verdieping een rechthoekig venster met behouden 19de-eeuws schrijnwerk en sporen van een rondboogvormige blindnis. De top is voorzien van een natuurstenen (weliswaar gecementeerd) beluikt kloosterkozijn. De oostgevel is voorzien van een getraliede rechthoekige kelderopening met afgeschuinde dagkanten en spitsboogvormige blindnis. Op de verdieping een rechthoekig venster onder gekoppelde ontlastingsboogjes.

Tegen de oostgevel, een volume van drie traveeën en twee bouwlagen en verhoogde begane grond onder een asymmetrisch zadeldak bedekt met Vlaamse pannen. Volume staat weergegeven op de kaart van Ferraris (1770-1778). Ingrijpend verbouwd in 1871 volgens het kadaster. Verankerde gele bakstenen puntgevel opengewerkt met rechthoekige muuropeningen, behouden schrijnwerk. Tegen de westgevel, een lager volume gebouwd volgens het kadaster in 1940.

Stal. Ten zuiden van het erf gelegen. Lage gele en rode verankerde baksteenbouw onder een zadeldak bedekt met Vlaamse pannen. Vermoedelijk in twee fasen tot stand gekomen. Op de kaart van Ferraris staat reeds een volume weergegeven. Dit wordt deels vervangen in 1863. De gevels zijn opengewerkt met rechthoekige muuropeningen.

Schuur. Ten westen van het erf gelegen volume van gele verankerde baksteen onder een pannen zadeldak. Fasegewijs tot stand gekomen. Op de kaart van Ferraris (1770-1778) wordt reeds een volume weergegeven. Verankerde gele baksteenbouw onder een zadeldak bedekt met Vlaamse pannen. De gevels waren oorspronkelijk voorzien van luchtspleten. In verval.

Wagenkot. Ten westen van het erf gelegen volume van één bouwlaag onder een pannen zadeldak (Vlaamse pannen). Staat vermoedelijk weergegeven op de kaart van Ferraris (1770-1778). Verankerde gele baksteenbouw opengewerkt met twee rechthoekige poorten.