Hoeve met voornamelijk 19de-eeuwse bestanddelen, met voorliggende boomgaard, door een meidoornhaag afgescheiden van de weg. In geschiedenis opklimmend tot het laatste kwart van de 18de eeuw, zie met één volume afgebeeld in het landboek van Pittem van 1761. De Ferrariskaart (1770-1778) laat twee volumes haaks op de straat zien. Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt een diepergelegen woonhuis, een landgebouw met L-vormige plattegrond en een bakhuis ten westen afgebeeld. Volgens kadastergegevens worden de landgebouwen circa 1862 gedeeltelijk afgebroken. De hoevegebouwen vertonen enkele lichte wijzigingen op plan. De korte vleugel van het landgebouw wordt niet langer weergegeven. Later wordt aan noordzijde van het landgebouw een nieuwe vleugel bijgebouwd. Afgebroken bakhuis. In het interbellum worden woonhuis en landgebouw aangepast (mansardedak, stalvensters).

Losstaande en half aaneengebouwde hoevegebouwen, rondom een verhard erf met centraal grasperk. Ten noorden het woonhuis van één bouwlaag en zeven traveeën onder mansardedak in zwartgeglazuurde mechanische pannen. Witbepleisterde erfgevel voorzien van voegwerkimitatie. Getoogde vensteropeningen voorzien van luiken en deels bewaard houtwerk. Deur onder getoogd bovenlicht. Schuin op het woonhuis ingeplant landgebouw met L-vormige plattegrond. Donkerrode baksteenbouw met tal van bouwsporen, onder zadeldak bedekt met mechanische pannen. Later ingebrachte of gewijzigde muuropeningen onder een betonlatei. Gedichte poorten. Recente aanbouwen en loodsen.