Burgerhuis van 1889, aangepast tijdens het interbellum.

Op het primitief kadasterplan (circa 1830) wordt op deze plaats reeds bebouwing weergegeven. In 1889 wordt een nieuwe woning gebouwd, op de plaats van de ruïnes van een ouder huis. Tot voor 1904 vormt de woning kadastraal één geheel met nummer  17, eigendom van handelaar Polydoor Van Maele, die een olieslagerij uitbaatte in de Schuiferskapellestraat. Vermoedelijk wordt de voorgevel van de woning aangepast tijdens het interbellum.

Woning van twee bouwlagen in rode baksteenbouw onder mansardedak in zwartgeglazuurde pannen en leien (nok parallel met straat). Geprofileerde houten kroonlijst op klosjes. Oeil-de-boeuf. Rechtertravee met driezijdige erker op de verdieping en oplopend boven de kroonlijst met hoekig afgeronde opstand, waarbinnen puntig drielicht. Vakken in decoratief metselwerk op de borstwering en onder de kroonlijst. Rechthoekige muuropeningen met betonlateien, horizontale gevelbanden. Houten schrijnwerk uit het interbellum (schuif- en T-ramen). Voordeur met beglazing en hekwerk. Natuurstenen plint. Op de begane grond met doorlopende onderdorpel.