Het uitzicht van de Scheldekaaien begin 21ste eeuw is gecreëerd meer dan een eeuw vroeger in het kader van grootschalige infrastructuurwerken die als doel hadden de havenactiviteiten uit te breiden. De installatie van Maria Nordman uit 1986-87 speelt in op één van de kenmerkende elementen van de Scheldekaaien, namelijk het eind 19de-eeuwse gekasseide wegdek van de havenstrook. Kasseien zitput en bijhorende bomenrijen werden op de Cockerillkaai, schuin tegenover het MuHKA, ingericht ter gelegenheid van het kunstproject "Monumenta, Beeld in de Stad".

De eind 19de-eeuwse kasseien bestrating is een bindend element op de Scheldekaaien en loopt onder elke activiteit aan de kaaien door. De installatie "Scheldetuin" van Maria Nordman bestaat uit een verzonken achthoekige zitput ingewerkt in het gekasseide oppervlak en opgebouwd in datzelfde materiaal. Rondom de zitput werd een bomenpartij aangeplant, die vanuit de oostelijke hoek verdergaat in bomenrijen. De installatie is gelegen op de Cockerillkaai, schuin tegenover het MuHKA, het museum voor hedendaagse kunst dat door haar locatie in een voormalig pakhuis langs de kaai in 1987 een belangrijke impuls gaf aan de heropleving van het Zuid en de kaaien in dit gebied. De landschappelijke installatie legt op een interessante manier de link tussen de historische eigenheid van de kaaien als havengebied en de eigentijdse betekenis van het Zuid en de kaaien met als belangrijke factor de cultuur- en kunstensector.