Appartementsgebouw in naoorlogs modernisme gebouwd in opdracht van J. Langohr, naar een ontwerp door de architect Renaat Braem uit 1947-1949, uitgevoerd in 1950-1951.

Historiek en context

Na de verbouwing van de bioscopen Nova in Antwerpen en Rubens in Hemiksem doet eigenaar J. Langohr, een vroegere klasgenoot uit de lagere school, opnieuw een beroep op Renaat Braem voor het ontwerp van een appartementsgebouw in de wijk rond het Koninklijk Atheneum in Antwerpen. Voor dit project, dat een tijdens de oorlog vernielde woning moet vervangen, werkt Braem samen met de jonge ingenieur-architect Jan De Mol, de zoon van zijn vroegere professor in het tweede jaar aan de Academie, Antoon De Mol. De opdracht leent zich niet tot experimenten met nieuwe woonvormen, maar beantwoordt aan een "normale burgerlijke conceptie" zoals Braem later in Het schoonste land ter wereld zal verklaren. De eerste plannen dateren van januari 1947 en gaan aanvankelijk uit van een gebouw van vier verdiepingen. Zij zijn het resultaat van een ontwerpfase waarin vooral wordt gezocht naar optimale ruimte-indeling, binnen het vooropgestelde schema van een standaardflat. Na het indienen van de bouwaanvraag blijkt het project de financiële mogelijkheden van de opdrachtgever te overtreffen, zodat bij de aanbesteding de bouw van slechts drie verdiepingen wordt overwogen. Uiteindelijk werken Braem en De Mol pas halverwege 1949 een tweede vereenvoudigd ontwerp met drie verdiepingen uit, dat in de loop van 1950-1951 ondanks het overlijden van Langohr wordt gerealiseerd.

Architectuur

Als eerste idee schetst Braem een lijstgevel met een rechthoekige erker in de zijtravee, in een combinatie van baksteen en natuursteen. In het eerste ontwerp neemt de opstand een vloeiende lijnvoering aan, bepaald door een gevelbreed bow window in zichtbeton, met bandramen en een parement van witte natuursteen, op een pui in gebouchardeerde hardsteen. Het benedenappartement heeft hier nog een afwijkende plattegrond met een praktijkruimte vooraan en een patiotuintje achteraan. Het tweede ontwerp behoudt het idee van de bow window, die een hoekiger tweezijdig profiel krijgt, uitgevoerd in baksteen, natuursteen en arduin, met een geprononceerde houten kroonlijst. Met de sculpturale detaillering van de deuromlijsting, de houten handgreep en de postbus, weet Braem deze realisatie, die zich onopvallend in het straatbeeld voegt, toch een persoonlijke signatuur te geven.

Het programma omvat doorsnee huurappartementen, met de living aan de straat, het trappenhuis, de keuken en de badkamer in het midden, een grote en een kleine slaapkamer achteraan.