Dit parkje bevindt zich langsheen de Edward Pynaertkaai aan de Schelde. De compositie van verschillende elementen vormt hier een oorlogsgedenkteken, ingehuldigd op 29 juni 1952 en naar ontwerp van de Gentbrugse Pierre Bourgeois. Men herdenkt er gefusilleerden en politieke gevangenen die in concentratiekampen omkwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Een grindpad in het gras leidt de bezoeker naar een halfrond perkje, afgezoomd met een lage haag. Links vooraan deze haag ligt een hardstenen steen. De tekst die erop te lezen staat, luidt : '19 PARK 52 / ANDRE DE SMUL'.

De 'achterwand' van het monument bestaat uit een halfhoog, bakstenen muurtje, waarachter zich een boom bevindt. Het muurtje is opzij geknikt en iets lager. Het wordt afgedekt met betonnen platen. Ter hoogte van de lagere muurwandjes werden tien kleine metalen naamplaten opgehangen. Onder elke naam bevond zich een smeedijzeren haak, waaraan ooit boeien hingen. Vandaag ontbreken er een aantal haken en alle boeien zijn verdwenen.

Voor het muurtje ligt een ophoging in veldstenen. Vooraan is deze drempel halfrond afgewerkt. Temidden staat een betonnen pijler, bovenaan ruw afgewerkt zodat het lijkt alsof hij afgebroken is. Hier wordt waarschijnlijk verwezen naar de symboliek van een afgebroken zuil, symbool van abrupt overlijden. Vooraan deze pijler bevindt zich eveneens een haak.

Er zijn verschillen qua spelling tussen de namen op dit gedenkteken en de namen van dezelfde gesneuvelden op het monument aan het gemeentehuis te Ledeberg.