Eind 19de-eeuws landgoed gelegen in een beboomde tuin, waarvan in 1879 een eerste volume werd geregistreerd op het kadaster als huis en lusttuin, in eigendom van Carolus Winssinger. Een vergroting ten zuiden tegen het landhuis werd in 1882 opgetekend. In 1917 werd er nogmaals een vergroting opgetekend, maar dan tegen de noordzijde. Eveneens werd er toen een nieuw bijgebouw ten noorden van het landhuis geregistreerd (nummer 55). Dit landhuis of de gronden ervan maakten mogelijk deel uit van het domein van André Winssinger waarvan de kern ten oosten lag (zie Vlasendaalstraat nummer 33).

Bezoek werd niet toegestaan. Langgerekt landhuis (nummer 53) met gecementeerde gevels met schijnvoegen onder leien daken voorzien van uitgewerkte windborden. De puntgevels zijn bekroond met siersmeedwerk. Rechthoekige muuropeningen met hardstenen lekdrempels en bewaarde houten rolluikkasten.

Neotraditioneel bijgebouw (nummer 55) uit begin 20ste eeuw opgebouwd uit baksteen met gebruik van gesinterde en witte baksteen voor muurbanden en omlijstingen. De daken zijn bekleed met leien en oegstgeesterpannen en zijn voorzien van uitgewerkte windborden. Tegen de noordelijke hoek is een ronde toren aangebouwd onder een leien spits.