Hoeve met losse bestanddelen met uitzicht uit het begin van de 20ste eeuw, gelegen tegenover Berkenhof.

Mogelijk werd de hoeve rond 1717 gebouwd (verhuis van familie naar deze locatie wordt vermeld in 1717), in 1718 is ze zichtbaar in het kaartboek van de abdij Terkameren, die de hoeve in pacht gaf. In 1858 werden de gebouwen uitgebreid, onder andere door de bouw van een nieuwe schuur, in het kadaster vermeld als "reconstruction totale de la grange", eigenaar was Vansever Joannes-Franciscus, landbouwer. In 1901 werd de U-vormige hoeve, nog steeds onder dezelfde eigenaar, aangepast tot twee parallelle vleugels, de huidige gebouwen dateren waarschijnlijk van deze bouwfase. In 1912 werden er broeikassen geregistreerd, die in 1947 weer verdwenen. De noordelijke vleugel werd op dat moment ook in drie delen gesplitst en verkocht aan drie gezinnen.

Verankerde bakstenen en deels bepleisterde gebouwen, met de schuur ten noorden en het woonhuis met achterliggende stallen ten zuiden, geschikt rond gekasseid erf.

Sober neoclassicistisch onderkelderd boerenburgerhuis met dubbelhuisopstand, vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak met Vlaamse pannen. Met schijnvoegen gecementeerde lijstgevel gekarakteriseerd door cordon met doorlopende gedecoreerde borstwering en de gevelaflijning met klassiek hoofdgestel. Rechthoekige deuren en vensters met bewaard schrijnwerk, op de eerste verdieping met geriemde omlijsting en uitgewerkte sluitsteen. Op het gelijkvloers houten rolluikkasten, houten kroonlijst. Gecementeerde zijpuntgevels.

Bakstenen langsschuur onder afgewolfd zadeldak (Vlaamse pannen, nok evenwijdig aan de straat). Sierlijke muurankers in de langsgevel. Bewaarde rechthoekige houten poorten onder houten latei en strekse ontlastingsboog. Tegen de zuidgevel éénlaags bijgebouwtje onder lessenaarsdak (Vlaamse pannen).

Achter en aanpalend met het boerenburgerhuis vleugel van twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen, nok dwars op de straat), oorspronkelijk stal. Gewijzigde gevelopeningen.