Complex gesitueerd aan driehoekig parkje tussen de Louis Marcelisstraat en de Wijngaardlaan. Aan de straatzijde (ten zuidwesten) het gemeentehuis, ernaast en erachter de in fases gebouwde school.

Het eerste gemeentehuis (met school) van Wezembeek-Oppem werd in 1863 gebouwd in de Jan Baptist De Keyzerstraat (toen Kerkstraat), en werd in 1902 verbouwd tot pastorie, toen men begon met de bouw van de nieuwe school, onderwijzerswoning (beide kadastraal geregistreerd in 1902) en de nodige lokalen voor de gemeentediensten op de huidige locatie. Het ontwerp van de school was van Struyven, het gemeentehuis van de hand van F. Symons uit Brussel, de aannemers waren respectievelijk P.J. Geno en Henri Caron. De school was klaar in 1902, in 1905 werd het nieuwe gemeentehuis in gebruik genomen (toen eveneens kadastrale registratie). Op 1 mei 1944 had het gemeentehuis te lijden van een geallieerde bominslag vlakbij, waarvan nu nog scherfsporen in de gevels te zien zijn. Glas, bepleisteringen, schrijnwerk, zink- en ijzerwerk waren erg beschadigd. In 1969 werden er uitbreidingswerken aan het gemeentehuis uitgevoerd (links van de toegang), de oude klaslokalen werden omgevormd.

Gemeentehuis

(Louis Marcelisstraat 134)

Van 1905 daterend gemeentehuis met neotraditionele inslag, ontworpen door Symons (Brussel). Onderkelderde baksteenbouw op breukstenen sokkel, L-vormige plattegrond. Twee traveeën en drie bouwlagen onder kunstleien zadeldak (nok dwars op de straat). Voorgevel in enkelhuisopstand met als puntgevel uitgewerkt vensterrisaliet, met schouderstukken (met rolwerk) en topstuk. De inkomtravee is torenvormig uitgewerkt, en wordt bekroond door een achtzijdige naaldspits. Oorspronkelijk contrasterende verwerking van rode, wijnrode en witte baksteen, deze laatste decoratief verwerkt in de muurbanden en pseudowaterlijsten, en blauwe hardsteen voor de sokkel, bepaalde vensters en als bekroning van de puntgevel. De voorgevel is in een latere fase grotendeels afgewerkt met cementering met schijnvoegen, waarbij de gedeeltes met witte baksteen zichtbaar gelaten werden. De zijgevels bewaren hun oorspronkelijke uitzicht. Toren bekroond met mozaïek "wesembeek" in de voorgevel, "ophem" in de linkerzijgevel. De puntgevel draagt bovenin een gevelsteen met gebeeldhouwd opschrift "maison communale – gemeentehuis". Hierboven sieranker "W" van Wezembeek, en daarboven in verheven beeldhouwwerk het Belgisch wapenschild. Voorts mozaïek met floraal motief in het bovenlicht van het venster boven de deur.

Getraliede rechthoekige keldergaten, voorts korfboog- en rondboogvensters met blauwe hardstenen lekdrempels, rondboogdeur. Het schrijnwerk van de torenvensters en van de derde verdieping in de puntgevel is bewaard, de deur en de overige vensters zijn vernieuwd.

School

(Louis Marcelisstraat 136 en Europalaan 2-4)

H-vormig gerangschikte schoolvleugels met ten noordwesten de oudste vleugel, ten noordoosten en ten zuidoosten recentere uitbouw. Samen met het gemeentehuis gelegen aan driehoekig beboomd plein.

Fasegewijs tot stand gekomen geheel. Het gedeelte aansluitend bij het gemeentehuis is het oudste, (geregistreerd in 1902, het gemeentehuis zelf in 1905) en is van de hand van Struyven. In 1919 werd deze vleugel verlengd om twee nieuwe lokalen te kunnen huisvesten, ontwerp van deze vergroting door architect Foucart. In 1960 (pas kadastraal geregistreerd in 1971) werd er een lange parallelle vleugel tegenover de reeds bestaande gebouwd, beide werden verbonden door een tussenvleugel, en de oudste schoolvleugel kreeg opnieuw een uitbreiding. Het geheel bekwam hierdoor haar huidige H-vormige plattegrond. Dit alles gebeurde naar ontwerp van Albert Van Grunderbeek. In 1977 werd ten zuiden de Europalaan aangelegd (en werd de Louis Marcelisstraat verbreed), zodat de school op een hoekperceel kwam te liggen.

De noordwestelijke vleugel, het oudste gedeelte van de school, telt 19 traveeën en één bouwlaag onder zadeldak met Vlaamse pannen. Baksteenbouw op gecementeerde plint. Aansluitend op het gemeentehuis gedeelte van 1902 (architect Struyven) met strakke opeenvolging van grote rechthoekige vensters onder I-balken met rozetten, blauwe hardstenen lekdrempels. De achterste zeven traveeën (van 1919, architect Foucart) vormen een dubbelhuisopstand met twee grote drielichten met blauwe hardstenen kolommen en I-balken met rozetten als latei. Hier ook gebruik van blauwe hardsteen voor muurbanden en deels voor de deuromlijsting van de hoge rechthoekige deur. Bewaard schrijnwerk.

De uitbreiding van 1960 (ten noordoosten en zuidoosten, architect Van Grunderbeek), deels in de helling ingewerkt, bevat zes klaslokalen, een turn- en feestzaal, sanitaire installaties, overdekte speelplaats en de gemeentelijke bibliotheek. schoollokalen en een feestzaal. Betonstructuur (kiezelplaten) met bakstenen invulling, één tot twee bouwlagen onder plat dak. Karakteristieke (sobere) expostijl, af te lezen in de overstekende dakranden, materiaalgebruik, en vooral in de overluifelingen van de inkompartijen. Rechthoekige vensters met karakteristieke roedeverdeling, bewaard stalen schrijnwerk.

Feestzaal met parketvloer en vlak plafond. Sobere art-decogetinte geschilderde geometrische decoratie, met name rond het podium en rond de deurvensters.