Stationsgebouw uit begin 20ste eeuw gelegen ten zuiden van het Lodewijk Engelbertus van Arenbergplein en ten westen van de overweg aan de Naamsesteenweg. Het station ligt langs de lijn 139 Leuven-Ottignies aangelegd door de "Chemins de fer de Louvain à Charleroi" en geopend op 12 februari 1855. De drie stations op deze lijn op Vlaams grondgebied zijn nog bewaard (Heverlee, Oud-Heverlee en Sint-Joris-Weert). De Staat nam op het einde van de 19de eeuw verschillende particuliere maatschappijen over, waaronder ook de "Grand Central Belge" die instond voor de lijn Leuven-Charleroi. Na de overname door de staat werden verschillende oudere stations van deze particuliere maatschappijen vervangen waaronder ook de stations van Heverlee en Sint-Joris-Weert. Het stationsgebouw werd gebouwd volgens het type van 1895 en zou gebouwd zijn rond 1904.

Baksteenbouw bestaande uit een hoger centraal gedeelte van drie traveeën en twee bouwlagen geflankeerd door een aanbouw van vier traveeën en één bouwlaag ten oosten en een aanbouw van één travee en één bouwlaag ten westen alle onder leien zadeldak. De meest westelijke travee was bestemd voor de stationschef en zijn gezin net als een groot deel van het centrale gebouw dat op de begane grond ook dienst deed als loket en kantoor. De oostelijke aanbouw was voorbehouden voor de reizigers en voor goederen en bagage. De toiletten voor reizigers en het lampenhok werden ondergebracht in een apart gebouwtje (niet meer aanwezig).

Rood bakstenen lijstgevel waar voor de decoratie gebruik gemaakt wordt van gele geglazuurde baksteen voor de banden, de uitgewerkte omlopende fries, de tandlijst met dropmotief onder de fries en de omlijsting van de muuropeningen. Gebruik van hardsteen voor de plint, de puilijst en de doorgetrokken imposten van de rondbogige muuropeningen op de gelijkvloerse verdieping en voor de oren van de muuropeningen op de verdieping. De traveeën worden geritmeerd door lisenen. Gebruik van sierankers en panelen met opschrift "Heverlee" aan de spoorzijde. Op de begane grond rondboogvormige en op de verdieping getoogde muuropeningen, oculus in de oost- en westgevel; bewaard schrijnwerk. IJzeren luifel op schoorwerk met glasinvulling langs de oostelijke en noordelijke zijde van de oostelijke aanbouw van één bouwlaag.