Dit neoclassicistische ensemble van drie burgerhuizen werd in 1889 gebouwd voor landmeter Arthur Cloots naar een ontwerp van bouwmeester Guillaume Van Oenen. Cloots gaat zelf in de woning op nr. 23 wonen.

De centrale woning op nr. 25 is een enkelhuis van drie traveeën dat in 1928 tot vier bouwlagen werd verhoogd. De lijstgevel heeft een sobere, doorsnee neoclassicistische afwerking met rechthoekige muuropeningen, kordons, gekorniste kroonlijst, balkons in de centrale travee. De sterk op elkaar gelijkende, flankerende woningen op nrs. 23 en 27 zijn rijker uitgewerkt met elementen uit de neorenaissance. De gevelbekroning springt daarbij in het oog: het centrale dakvenster van het mansardedak is bekroond met fronton en topstuk en jaartal "1889". Enkelhuis van drie traveeën en twee bouwlagen op souterrain onder leien mansardedak. Verhoogd gelijkvloers enkel in oorspronkelijke staat bewaard op nr. 23: parement van imitatiebossage op souterrain met hardstenen sokkel.