Appartementsgebouw in naoorlogs modernisme, opgetrokken in opdracht van Antoon Esch, naar een ontwerp van architect Paul Meekels uit 1967. De architectuur is symptomatisch voor het rationele minimalisme dat Meekels in deze periode beoefent, bepaald door ruimtelijke helderheid, constructieve logica en een doorgedreven economie van materiaal en middelen. Het gebruik van glad bekist zichtbeton in uitzonderlijk lichte secties voor de gevelstructuur, verleent het gebouw een verfijnde brutalistische expressie. Hiermee toont Meekels zijn verwantschap met het latere werk van Léon Stynen, bij wie hij begin jaren 1950 stage liep. Door zijn compromisloos modernisme doorbrak het gebouw, waarvoor een burgerhuis van omstreeks 1900 werd gesloopt, ongecomplexeerd het tot dan homogene eclectische straatbeeld. De intrinsieke kwaliteit en de zorgvuldige inpassing binnen het bestaande gabariet, maken echter dat deze architectuur zich als een fris en eigentijds accent weet te handhaven in de gevelwand.

Het programma van het gebouw omvat vier identieke appartementen en een kleiner penthouse, met een garage van vijf staanplaatsen en privé-bergplaatsen op de begane grond. Het is opgetrokken op een rechthoekige, achteraan afgeschuinde plattegrond, met een betonskelet en baksteenvulling als structuur. De voorgevel manifesteert zich als een transparant vlies binnen een minimalistisch frame van glad beton, met een zowel plastische als grafische expressie. Deze sterke, haast immateriële compositie, die in eerste instantie lijkt ingegeven door de noordelijke oriëntatie, opent bovendien een onbelemmerd perspectief op de monumentale architectuur en het beboomde plantsoen van het tegenoverliggende Koninklijk Museum voor Schone Kunsten. De gevelbrede raampartijen zijn voorzien van schrijnwerk in tropisch hardhout, met een verzorgde asymmetrische indeling. Door het doortrekken van de vloerplaten en de balkkoppen tot buiten het vlak van de gevel, wordt de structuur van het gebouw geaffirmeerd als een horizontale stapeling van identieke modules. Een gesloten borstwering schermt de terugwijkende dakverdieping af.

De appartementen, verbonden door een centraal trappenhuis met lift, omvatten een ruime woonkamer met zit- en eethoek aan de straatzijde. Hierbij sluit de keuken aan, die met de badkamer de middenzone inneemt. Eén grote en twee kleine slaapkamers, afgezonderd door een nachthal, bevinden zich aan de zijde van de binnenplaats.