Burgerhuis in beaux-artsstijl gebouwd in opdracht van Florent Léonard, naar een ontwerp door de architecten Michel en Jan De Braey uit 1920. Eerder dat jaar diende Léonard al een bouwaanvraag in voor een woning op nummer 109 ontworpen door architect Edouard Van Opstal, een project dat geen doorgang vond. Michel De Braey was de laatste vijf jaar van zijn carrière met zijn zoon Jan geassocieerd. Vóór de Eerste Wereldoorlog realiseerde hij hier al drie herenhuizen van een rijker opzet in de Jan Van Rijswijcklaan, de hotels Lehmann, Fribourg en Herman, in een meer uitgesproken neorégencestijl gemodelleerd op het 18de-eeuwse Parijse hotel.

Deze vrij bescheiden rijwoning met een lijstgevel in natuursteen, omvat drie bouwlagen en drie traveeën onder een plat dak. De verzorgde lijstgevel vertoont een klassieke opdeling in drie regelmatige horizontale registers, met een bow-window en een rondboogdeur op de begane grond, en steekboogvensters op de verdiepingen. De bovenvensters worden gemarkeerd door een waterlijst en een gebogen lekdrempel met onderdorpel. Meest decoratief is het smeedijzer van de deur en de balkonleuning naar classicistisch model. Het houten vensterschrijnwerk en het gesmede voortuinhek bleven integraal behouden.

De plattegrond beantwoordt volgens de bouwplannen aan de klassieke typologie van de burgerwoning. Op de begane grond worden de eetkamer en het salon geflankeerd door de vestibule en het trappenhuis, met de keuken in de achterbouw. De eerste verdieping omvat twee slaapkamers, een 'cabinet de toilette' en een badkamer, hogerop bevinden zich een logeerkamer en een zolder.