Burgerhuis in beaux-artsstijl, voor eigen rekening gebouwd door aannemer Petrus Van Schaeren, die wellicht zelf tekende voor het ontwerp uit 1921. Van Schaeren trad ook op als aannemer van het aanpalende hoekcomplex met de Markgravelei, eveneens in 1921 ontworpen door het architectenbureau Vincent Cols en Jules De Roeck, en grotendeels gesloopt voor een flatgebouw in 1972.

De rijwoning van drie traveeën, omvat drie bouwlagen en een pseudo-mansarde (leien). Sober van opzet, met een parement uit witte natuursteen, is de lijstgevel opgedeeld in een lage sokkel en een door oplopende pilasters en een klassiek hoofdgestel gemarkeerde bovenbouw. De klemtoon ligt op de bel-etage die als bow-window is uitgewerkt, versierd met een neo-Lodewijk XVI-guirlande. Het houten vensterschrijnwerk, de smeedijzeren vleugeldeur, venstertralies en het voortuinhek bleven integraal bewaard.

De plattegrond volgt de typologie van de bel-etagewoning, met volgens de bouwplannen de inkom, het trappenhuis, een kantoor en de keuken op de begane grond. Op de bel-etage neemt het salon de straatzijde in, gevolgd door de eetkamer met office, en een veranda met terras. Twee slaapkamers, een badkamer en twee mansardes bevinden zich op de bovenverdiepingen.