Herenhuis in neorégencestijl naar een ontwerp door architect Jos. Evrard uit 1912. Opdrachtgever was de Pools-Russische graanhandelaar Stanislas Fraenkel (Lublin, 1857-Berchem, 1931), die in 1889 vanuit Kiev naar Antwerpen emigreerde, met zijn echtgenote Marie Willenz (Odessa, 1862-Berchem, 1952) en hun zoon Léon Fraenkel (°Kiev, 1883).

Jos. Evrard die actief was van kort vóór de eeuwwisseling, maakte naam met een behoudend oeuvre, waaronder enkele kerkgebouwen. Het hotel Fraenkel is representatief voor de statige beaux-artsstijl, die Evrard vóór de Eerste Wereldoorlog in de woningen voor een bemiddeld cliënteel toepaste. Zijn gelijktijdige maar gesloopte hotels Freedman en Peeters verderop in de Jan Van Rijswijcklaan (nummers 132 en 144), beantwoordden aan een gelijkaardig opzet.

Met een gevelbreedte van drie ongelijke traveeën omvat de brede en diepe rijwoning een souterrain, twee bouwlagen en een pseudo-mansardedak (leien). De lijstgevel onderscheidt zich door een verzorgd parement uit witte natuursteen op een plint uit blauwe hardsteen. Asymmetrisch van opzet, legt de compositie de klemtoon op het brede zijrisaliet, dat doorloopt in een dakkapel met voluten, vazen en een driehoekig fronton. De bel-etage wordt gemarkeerd door een bow-window met aansluitend balkon, de bovenverdieping door pilasters. Als pendant krijgt ook het rondboogportaal een opvallende behandeling, met een rijk bewerkte rocaillesleutel die het ondiepe balkon draagt. Verder kenmerkt de gevel zich door een overwegend horizontale geleding, met een klassiek hoofdgestel en balustrades in de borstwering en als attiek, en vlak omlijste steekboogvensters op de verdieping. De discrete ornamentatie met cartouches, voluutconsoles, sluitstenen en een gebeeldhouwde saterkop, is evenals het verfijnde smeedijzer van de balkonleuningen en het voortuinhek ontleend aan 18de-eeuwse modellen. Het gevernist houten schrijnwerk van de deur en vensters bleef behouden.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de herenwoning, met gescheiden ontvangstruimten, privé-vertrekken en dienstlokalen. Volgens de bouwplannen is het interieur opgebouwd rond de ruime traphal met bovenlicht, die met de vestibule en de spreekkamer de rechterhelft van de bel-etage beslaat. Deze wordt in de linkerhelft over de volledige diepte geflankeerd door een doorlopende ontvangstsuite bestaande uit het salon, de eetkamer met office, de veranda, en het gevelbrede terras. De keuken bevindt zich in het souterrain; een diensttrap en een keukenlift verzekeren de circulatie voor het personeel.

Nummers 104, 112-116, 120, 130, 134, 148. Statige herenhuizen van het enkelhuistype met neo-Lodewijk XV-decoratie, markerende erkers en balkons, gebogen kroonlijsten, pseudo-mansardedaken met dakvensters.

Nummer 114: attiek met balusters en topvazen, links travee met hoger opgaande dakvensters onder driehoekig fronton en vleugelstukken. Voortuinen afgesloten met ijzeren hek.