Herenhuis in sobere art-decostijl gebouwd in opdracht van John Pieters, naar een ontwerp door architect Joseph Somers (inscriptie) uit 1926. Deze rijwoning in halfopen bebouwing is gekoppeld aan de woning Salti, ontworpen door architect Joseph de Lange in 1928. Op het flankerende perceel ontwierp Somers in 1928 als een soort pendant de sterk verwante woning Hellemans. De woning Pieters was de eerste van de reeks stadsvilla’s in conventionele art deco, die het beeld van de verlengde Jan Van Rijswijcklaan in grote mate zouden bepalen. Het ontwerp behoort tot het vroege werk van de architect, wiens carrière vermoedelijk begin jaren 1920 van start ging. Somers lijkt voor residentiële ontwerpen als deze, tot het einde van het interbellum te hebben vastgehouden aan een behoudende koers. Met het handelsgebouw Léon Van Parys in de Zeevaartstraat, toonde hij zich in dezelfde periode in dienst van het bedrijfsleven als een eigentijds en vooruitstrevend architect. Samen met de woning werd achterin de tuin een dubbele garage opgetrokken. Boven de achterbouw kwam in 1933 een bijkomend mansardeniveau.

Het gebouw omvat twee bouwlagen en een pseudo-mansarde (leien), en is opgetrokken in baksteenbouw. Enkel voor de rijker uitgewerkte straatgevel van twee traveeën werd een parement in natuursteen toegepast. Oorspronkelijk voorzagen de bouwplannen in een open portiek midden tegen de zijgevel, een verlengstuk van het inkomportaal dat uiteindelijk werd weggelaten. De door pilasters en drielichten geritmeerde voorgevel beantwoordt aan een vrij klassiek schema. De compositie legt de klemtoon op het zijrisaliet gemarkeerd door oplopende driezijdige erkers, dat doorloopt in een breed dakvenster met loggia. In de zijgevel rust een driezijdige erker boven het verdiepte rondboogportaal, geeft een getrapte vensterpartij de traphal aan, en een houten luifel de dienstingang. Het art deco karakter van deze architectuur komt in ingehouden vorm tot uiting in de gestileerde vormgeving van de erkerconsoles, de kroonlijst en de dakvensters met voluten. Meer uitgesproken zijn de fraaie smeedijzeren borstweringen en het voortuinhek met een typisch geometrische patroon; in het bovenlicht van de deur zijn de initialen JP van de bouwheer verwerkt. Ook het houten schrijnwerk van de vensters met kleine roedeverdeling bleef behouden.

De plattegrond volgt de conventionele typologie van de woning voor de vermogende burgerij, uitgerust voor inwonend personeel. Het interieur is georganiseerd rond de centrale traphal, die wordt ontdubbeld door een diensttrap. Volgens de bouwplannen vormt de begane grond een doorlopende suite van leef- en ontvangstvertrekken, aangevuld door de keuken met office en de dienstingang. De straatzijde wordt ingenomen door de 'hall' en het fumoir, met aansluitend de eetkamer, en de tuinzijde door de veranda en de wintertuin - beide met bovenlicht - en het terras. Op de eerste en de tweede verdieping bevinden zich telkens drie slaapkamers met een badkamer of 'cabinet de toilette', en in de achterbouw de linnenkamer en de meidenkamer.