Herenhuis in neorenaissancestijl gebouwd in opdracht van J. Posenaer, naar een ontwerp door de architect Joan Coninck Westenberg uit 1928. Deze rijwoning in halfopen bebouwing vormt een geheel van twee gekoppelde stadsvilla’s met de woning Lenssens, een ontwerp door architect Walter Van Kuyck uit 1926. De bouwplannen kwamen in twee fasen tot stand, waarvoor telkens een nieuwe bouwaanvraag werd ingediend. Het eerste ontwerp ging uit van een rijkere bel-etagewoning, met een inpandige garage op de lage begane grond. Deze extra bouwlaag werd in de definitieve bouwplannen vervangen door een souterrain, met een afzonderlijk bouwvolume voor de garage tegen de achterbouw. De wijziging liet toe de bouwhoogte beter af te stemmen op het buurpand. Coninck Westenberg ontwierp tussen 1925 en 1928 in de verlengde Jan Van Rijswijcklaan nog twee van dergelijke herenhuizen, de woningen Freedman en Judels, telkens met een gelijkaardig programma maar in een andere bouwstijl. De architect, die vóór de Eerste Wereldoorlog gedurende een zestal jaar geassocieerd was met Florent Vaes, lijkt daarmee zijn eclectische architectuuropvatting ook in de jaren 1920 nog onverkort te hebben voortgezet.

Het gebouw met souterrain bestaat uit een hoofdvolume van twee bouwlagen en een lagere achterbouw van één bouwlaag onder mansardedaken (kunstleien). De lijstgevels zijn opgetrokken in baksteenbouw, verwerkt met natuursteen voor de plint, de vensters, het inkomportaal en de daklijst. Het neorenaissance-karakter berust vooral op het gebruik van entablementvensters met pilasters en een typische ornamentatie in de straatgevel. Deze asymmetrische compositie van twee traveeën legt de klemtoon op de brede zijtravee door midden van een rijk versierd risaliet. Dit bestaat uit een rechthoekige erker omlijst door vruchtenchutes en een rankwerkfries, waarbij een sierlijk smeedijzeren balkon en een venster met Ionische pilasters aansluiten. In de vrij gesloten zijgevel vormen het rondboogportaal en de schoorsteen de hoofdaccenten. Het houten schrijnwerk van de deur en vensters, en het smeedijzeren voortuinhek bleven behouden.

De plattegrond volgt de conventionele typologie van de woning voor de vermogende burgerij, oorspronkelijk uitgerust voor inwonend personeel, met een dienstingang en -trap, en de keuken in het souterrain. Volgens de bouwplannen vormt de begane grond een doorlopende suite van woon- en ontvangstruimten, met een groot L-vormig salon waarin de open traphal met bovenlicht is geïntegreerd, en een eetkamer met keukenlift. Hierbij sluiten een kleine zitkamer en het terras aan, als overgang naar de tuin. De eerste verdieping biedt ruimte aan vier slaapkamers en de badkamer, het dakniveau aan twee mansardes en zolders.