Halfvrijstaand breedhuis in sobere neoclassicistische stijl. Reeds weergegeven op het primitief kadasterplan van 1822. Het huidige volume dateert waarschijnlijk grotendeels uit het midden van de 19de eeuw. In het kadaster wordt namelijk in 1855 de samenvoeging van enkele aparte gebouwen geregistreerd, waarbij er – wat het noordelijke deel van de woning betreft – sprake is van een "reconstruction totale". De dwarsvleugel achteraan, met neotraditionele reminiscenties – werd geregistreerd in 1896.

Bepleisterd breedhuis van negen traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (kunstleien), vernieuwde blauwe hardstenen plint. Lijstgevel met een eerder onregelmatige travee-opvolging, hetgeen een oudere kern doet vermoeden. Rechthoekige vensters (bewaard schrijnwerk) met blauwe hardstenen lekdrempels, beluikt op het gelijkvloers. Op de verdieping dito vensters met bepleisterde lekdrempels ondersteund door kleine consoles waartussen eenvoudig gedecoreerde borstwering. Geriemde omlijstingen, bovenaan verbredend, met rocaille versierde sluitstenen. In de achtste travee een rechthoekige poort met rocaillesluitsteen, vermoedelijk later ingebracht. Lijstgevel bekroond met klassiek hoofdgestel, houten kroonlijst met muizentandfries op consoles. In de rechterzijgevel twee rechthoekige vensters met geriemde omlijsting. Linkerzijgevel met schijnvoegen gecementeerd.