De voormalige School van de Koningin is gelegen langs de Lobbestraat 2. Aan het begin van de dreef naar deze boerderij staat de provinciale naamsteen ter herinnering aan deze school.

Historiek

Naar aanleiding van de verjaardag van het overlijden van Koning Albert I en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog richtte de Provincie West-Vlaanderen tussen 1984 en 1988 - in verschillende reeksen - 25 gedenktekens op, 'Naamstenen' genoemd. Ze werden vooral in de frontstreek geplaatst op die locaties, waar niets meer aanwezig was dat herinnerde aan bepaalde belangrijke gebeurtenissen of installaties uit de Eerste Wereldoorlog.

De naamstenen moeten getuigen over de grootse tragedie die zich in de Westhoek heeft afgespeeld en tegelijk het bewustzijn van een mogelijk drama levendig houden. De dieper gelegen boodschap die de Provincie aan jongeren wil meegeven, is die van “Nooit meer oorlog”. Met het monogram van koning Albert, dat in de meeste naamstenen gebeiteld is, wil de Provincie hulde brengen aan een koning, die vier jaar in moeilijke omstandigheden aan het hoofd van het Belgische leger heeft gestaan.

Deze naamsteen maakt deel uit van de vierde reeks naamstenen, die in 1987 onthuld werden. Ze herinnert aan de zogenaamde School van de Koningin.

Op 2 september 1915 werd te Wulveringem een school opgericht voor de kinderen van de frontstreek, onder bescherming van de koning en de koningin, en met hulp van miss Fyfe en gravin Van den Steen. Het is één van de voorbeelden waaruit de betrokkenheid van het koninklijke paar bij het leven van gewone soldaten en burgers sprak. De scholen in de frontstreek werden immers opgeëist door militairen en waren vaak het doelwit van beschietingen en bombardementen. De mogelijkheid om de kinderen naar Zwitserland te brengen, kende geen zo'n groot succes. Door de oprichting van een groot schoolcomplex op circa 12 kilometer achter het front, konden de kinderen op een veilige manier school blijven lopen en konden de ouders hen komen bezoeken. Deze school was dan ook een groot succes. De houten schoolpaviljoenen werden met grote snelheid opgetrokken. Ze waren onderling verbonden door houten loopbruggen en stonden naast de gebouwen die als verblijf dienst deden. Er waren twee afdelingen: "Marie-José" voor jongens en meisjes van 3 tot 8 jaar, onder leiding van de zusters Penitenten uit Poperinge, en "Charles-Théodore", voor jongens en meisjes van 8 tot 15 jaar, onder leiding van de gemobiliseerde meester Jerôme Notredaeme uit Lo. Tussen beide paviljoenen kwam er een kapel. Enkel de centrale dienst was in baksteen opgetrokken. De koningin betaalde de kosten en volgde alles nauwgezet op. Ze zag erop toe dat de kinderen een godsdienstige opvoeding kregen, dat er Vlaams gesproken werd en dat er een strenge hygiëne in acht genomen werd. Naar het einde van de oorlog verbleven hier 600 kinderen. Deze modelschool werd door talrijke hooggeplaatste personen bezocht, waaronder de Franse president Poincaré. Bij gelegenheid fungeerde de school tevens als vergaderplaats voor besprekingen met een internationaal karakter. Naar verluidt deed ook prinses Marie-José hier haar eerste communie, op 15 augustus 1916.

Beschrijving

Vrijstaande gedenksteen, bestaande uit een rechthoekige sokkel uit gewapend beton, die vooraan driehoekig uitloopt. Een grote ruitvormige gedenksteen (80 op 80 op 10 centimeter) uit witte natuursteen is schuin tegen de sokkel bevestigd.

Bovenaan het gekleurde wapenschild van West-Vlaanderen in geanodiseerd aluminium. Daaronder de tekst "School van de koningin 1915-1918". De letters zijn diep V-vormig in de steen gekapt en lichtgrijs gepatineerd. Onderaan het officieel monogram van Koning Albert I.

Hoogte: 140 centimeter, breedte: 50 centimeter, diepte: 20 centimeter.

Uitvoering: J. Vansteenkiste, provinciale Dienst voor Cultuur Brugge (ontwerper gedenksteen) - P.H. Boudens, Brugge (ontwerper en uitvoerder opschriften) - J. Hollevoet (spanbeton sokkel).